Neyse halim çıksın falim

İnce eleyip sık dokunarak, imkanlar zorlanarak kurulan ve daha ilk haftadan olumlu sinyaller veren Kasımpaşa, Bursa, Gençler, Mersin ve Ordu gibi takımlarımız yine spor sayfalarımızda figüran görevi üstlenecekler. Vaziyet anlaşılmıştır.

O halde biz de vaziyete göre pozisyon alalım.

Fenerbahçe:

Süper Kupa ve ligin ilk maçı bir tarafa Moskova maçı bir tarafa. Süper Kupa ve Lig maçlarına bakarsak işleri çok zor. Analize ve bir şeyler yazmaya bile gerek yok. Ama Spartak maçına bakınca iş değişiyor. Ne istediğini bilen ve istediğini almak için gerekeni yapmaya muktedir bir takım gördük Moskova’da. İki kademeli bir turnuva maçında ne yapılması gerekiyorsa onu yapmalarını istemiş Aykut hoca. Fener defansı bir anlık gaflet uykusuna yakalanmasa İstanbul’a 1-1 ile dönmek işten bile değildi. Ama 2-1 Kadıköy’deki rövanş için muhteşem bir sonuç. Bu sezon çok büyük hatalar yapması muhtemel Fenerbahçe defansı Saracoğlu’nda yan toplara dikkat ederse Spartak’ın işi bitmiştir. Spartak’ı elemek lige hazır görünmeyen takımı bir anda havaya sokup şampiyonluğa giden yolda erken havlu atmalarını engelleyebilir. Aksi taktirde bu sezon Fenerbahçe’nin işinin zor olduğunu ve kadrosunu koca bir sezon boyunca ezeli rakibi Galatasaray ile yarışabilecek yeterlilikte olduğunu düşünmüyorum.

Beşiktaş:

İstanbul’un en kötüsü. Lige hiç hazır olmadıkları gibi hazır olmaya da hiç niyetleri yok sanki. Şurası şöyle, burası böyle diyebileceğimiz elle tutulur bir şura-bura bile göremedik. Beşiktaş’ın nasıl oyun kuracağını, kimlerle gol atacağını ben çözemediğim gibi bu gibi konulara ancak hurafelerin karışacağını ve sezonun mucizeler dışında Kartal taraftarı için tam bir hayal kırıklığı olacağını düşünüyorum.

Galatasaray:

En hazır takım gibi görünse de henüz neye hazır olduklarının farkında değiller. Rakiplere nazaran avantajlı olduklarının farkında olan takımda, oyunculardan kaynaklanan sorunlar yaşandığının ya da her an yaşanabileceğinin sinyalleri geliyor. Kasımpaşa maçında kritik bir anda tehlikeli bir serbest vuruşu Hamit ve Selçuk hazırlanırken Emre’nin hem de hiç konsantre olmadan ve telaşla kullanma cüreti bana hiç hoş gözükmedi. Ayrıca bu kadar çok pozisyona girip de bu kadar az gol atan bir takım daha var mıdır bilmiyorum. Fatih hoca çok zor bir insan yapısı olan takımı içerisinde otokontrole bu kadar çok hareket alanı bırakırsa başı ağrıyabilir. Takım içerisindeki görev dağılımı daha net çizgilerle yapılır ve gol kaçırma yarışına da bir çare bulunursa Galatasaray bu sezon açık ara yapmasının yanında Avrupa’da da yüzümüzü güldürür.

Ve diğerleri:

Kasımpaşa, Ordu, Sivas ve Bursa kesin potada. Büyükşehir, Gençlerbirliği, Eskişehir ve Antalya maç seçme sevdasından vazgeçebilirlerse ne ala, aksi taktirde başları ağrır. Gaziantep tam anlamıyla çok bilinmeyenli denklem. Bütün iş hocada biter. Hikmet Karaman bence lüksü seven bir hoca. Pahalı, riski olmayan, söylediğini anlayacak tecrübeli oyuncu ister. Bu sezon kısmen de olsa istediğini aldı sayılır. Şimdi top kendisinde. Ancak böyle bir takım yapısının Gaziantepspor ruhuna ne kadar uyduğunu zaman gösterecek. Kesin olan bir şey var ki Gaziantep gelecek sezon satmak için Danny, Köybaşı, Tabata ya da Bekir gibi yükte hafif pahada ağır isimlere sahip değil. Yükler de ağır, isimler de. Bu durum Gaziantep’in bu sezonunu kurtarsa bile, geleceğini riske atabilir.

İyi başlayan Akhisar, Karabük ve Elazığ ile kötü başlayan Mersin için henüz ne düşüneceğimi bilemiyorum. Bir iki maç daha görmek lazım. Mersin beni hep yanıltan bir takım oldu. Ordu maçında agresif ve gollü bir maç bekliyordum. Tam bir hayal kırıklığı yaşadım. Sorunlu bir takım olduğunu biliyorum. Bakalım Nurullah hocanın sihri bu sezonu kurtarmaya yetecek mi?

Sezonun ilk yazısı biraz fal gibi oldu. Zaten ligin görüntüsü de işimizin fallara kalacağının sinyallerini veriyor. Hadi hayırlısı ve hayırlı olsun...