İstanbul’dan okyanusun öteki yakasındaki torununa robotla yemek gönderdi

San Francisco’ya...

10 bin 800 kilometre uzaktaki torununu o kadar özlemişti ki...

Bir sürpriz yapmak istiyordu.

Cep telefonunda bir aplikasyon aradı.

Acaba buradan nasıl sipariş verebilirdi?

Buldu da...

İndirdi uygulamayı.

Bir robot sistemiydi bu... Bizdeki motorlu kuryeyle yemek siparişi gibi...

Ama mini robot arabayla...

Oğlunun evinin yakınındaki güzel bir restoranın internet sitesinden menüye girdi.

Torununun en sevdiği yemekleri sipariş etti.

Adresi yazdı.

Kredi kartından ödemeyi yaptı.

Ve bir şifre geldi cep telefonuna:

“Siparişiniz hazırlandı ve yola çıktı. Şu haritada izleyebilirsiniz...”

Yarım saat sonra bir mesaj:

“Siparişiniz kapıda...”

Hemen aradı:

“Oğlum, torunuma yemek ısmarladım, kapıda...”

Gerçekten de yarım saat sonra mini robot araç oğlunun kapısının önündeydi...

Ama oğlu robotun kapağını açamıyordu.

Yine bir mesaj geldi.

“Şu tuşa basarsanız, kapak açılacak...”

10 bin 800 kilometre uzaktan bastı tuşa...

“Kapak açıldı.” Oğlu yemeği aldı.

Ve ikinci bir mesaj:

“Şimdi şu tuşu sola kaydırırsanız, robotu geri yollayacaksınız.”

Yolladı gitti.

İnanılır gibi değil...

Tam 10 bin 800 kilometre uzakta böyle bir yemek siparişi...

Mars’a araç indirmek gibi bir şey...

Şu korona nelere kadir oldu...

Peki İstanbul’dan torununa bu yemeği gönderen kim mi?

Hürriyet gazetesinin 50 yıllık efsanesi Fikret Ercan...

Hürriyet’in her sayfasında mutlak bir emeği vardır. Gazetenin üzerinde hâlâ onun 50 yıllık enerjisi vardır.

Yaptığı 1’inci sayfalar, haber seçimleri, Kelebek, insan hikâyeleri...

Bana Abdi İpekçi Yılın Gazetecisi Ödülü’nü getiren manşetler dizisini de o atmıştı:

“İstanbul’da kayıp İranlı general...”

Sonra birlikte iki koordinatör olarak çalıştık.

“Fikret Abi” her zaman yenilikçidir... Ona emekli diyemiyorum. Çünkü içindeki gençlik hiç dinmedi.

Şimdi yine öyle...

Belki de İstanbul’dan 10 bin 800 kilometre uzakta...

San Francisco’da torununa robotla yemek sipariş eden ilk kişidir.

Hiç tükenmeyen gençliğin siparişidir bu...

Dedim ki...

“Fikret Abi, nasıl bir şey bu böyle?”

“Vallahi Fatih, muazzam. Binlerce kilometre uzaktan aracı kontrol ediyorsun. Daha kim bilir neler göreceğiz... Ama benim torun bayıldı...”

Tabii hemen aklımız gazeteye çalışıyor...

Yahu acaba abone gazeteleri de böyle mi göndersek... Ne dersin Ahmet Hakan?

Çok yaşa sen Fikret Abi...

ÇILDIRTAN KARGO ŞİRKETLERİNE NE YAPMALI?

CEP telefonuna mesaj geliyor:

“Kargonuz falanca adrese teslim edilmiştir. Edilmediyse şu numarayı arayın...”

Hadi ara da o numaradan birisi çıksın karşına...

Mümkün değil...

Çıldırırsın.

Yahu arkadaş, hem şifre gönderiyorsun, hem de alıcıyı görmeden kargoyu bırakıp gidiyorsun...

Okurlardan o kadar şikâyet alıyorum ki...

Kapasitesinin üzerinde iş alan şirketlere söylüyorum.

Lütfen biraz saygı...