Bizi o beyaz bluzlu kadın kurtaracak

22 Mayıs 2014 günü, cemevinin avlusunda manzara şöyleymiş.
Uğur Kurt vurulduğunda, silah sesini duyan erkekler kaçıyormuş.
Beyaz bluzlu bir kadın ise “melekler gibi” ışık hızıyla koşup elineki hırkayla yerde kanlar içinde yatan gencin yarasına pres yapmış.
Bir an bile tereddüt etmeden... Korkmadan...
Erkekler çil yavrusu gibi dağılırken, o ilahi bir komut almış gibi yetişmiş.
Ben o gün, yerde yatan erkeği fark etmiştim de, beyaz bluzlu kızı hiç fark etmemişim.
Romancı Murat Menteş fark etmiş...
Soruyor, kimdi o beyaz bluzlu kız diye.
Kimdi gerçekten...
Bir de şunu hatırlatıyor...
Tarihimizin en ağır adalet zulmü olan Balyoz davasında, o mağdur insanları içeriden çıkaran kararı da üç kadın hâkim aldı.
Bir de olağanüstü bir kadının vedasını hatırlatıyor.
“Ah Güzel İstanbul”, “Gramofon Avrat”, “Son Kuşlar”, “Köroğlu” gibi filmlerin senaristi Ayşe Şasa, 16 Haziran günü sessizce göçüp gitti...
Murat Menteş, “Ot” dergisinin son sayısında, bu üç kadından hareketle, olağanüstü yazılar yazmış.
Bugün sayfamı ona bırakıyorum.
Giderek, “erkek egemenlikten” bile çıkıp “herifleşen” bir toplumda erkeğe ayna tutup, o sefil halini gösteren bir yazı almış.
Bir de son bölümü var ki, onu ancak Murat Menteş yazabilirdi.
Oysa ben yazabilmeyi çok isterdim.
Yandaki üç yazı onun.
Buyurun okuyun... “Bir beyaz bluzlu kadının” yarattığı umudu siz de göreceksiniz.
Okuyun ve düşünün...

TESPIT

Erkek egemenliğinden herif tahakkümüne

“NEDEN böyle oldu?..
Türkiye’de niçin her yerde erkekler boy gösteriyor?
Hep erkeklerin sesi duyuluyor.
Memleketin üç tarafı testosteron deniziyle çevrili sanki.
Burası bir yurt, bir yuva mı, yoksa çakal panayırı mı?
Bir anne tembihine, nine nasihatine, bacı öğüdüne, sevgi ikazına...
Bir kadın tebessümüne, jestine, sesine hasret kaldık.
Türkiye’nin ‘gökkubbesinde hoş seda’ filan yok.
Böğürtüler, hırıltılar, zırıltılar yankılanıyor. Bu artık erkek egemenliğinden öte bir şey.
Herif tahakkümü, hödük tasallutu, hanzo taziri.”

ERKEK

Palavracı ödlek erkekler ülkesi

“SEN, Türk erkeği.. sen adam değilsin.
Kadınların gülümsemediği bir ülkenin, erkekleri cesur olamaz.
Bir memnuniyet, itimat, ferahlık tebessümünü bu memleketin kadınlarına çok gördün.
Böylelikle şövalye ruhundan nasibin kesildi. Çelebilikten bihabersin, centilmenlikten büsbütün uzak düştün...
15 yaşındaki çocuğunu kaybetmiş bir anneyi, miting meydanında yuhalarsın.
Türkiye’nin en zeki yazarlarından olan kadına ‘Namert’ diye hakaret edersin.
Angelina Jolie’yi karşılayınca elin ayağına dolanır, ergene bağırırsın, iki satır konuşamazsın.
Türkiye’nin en başarılı kadın romancısını aşağılarsın.
‘Başörtülü bacımı dövdüler’ dersin, fakat başörtülü bir kız, kırk yılda azıcık eğlenecek olsa ‘Bu ne kepazelik’ diye hiddetlenir, çemkirirsin.”

MANIFESTO

Ey Türk kadını susma konuş artık, sesini yükselt. Bu ülkeyi felakete gitmekten ancak sen kurtarırsın

Can çekişen Uğur Kurt’un imdadına yetişen genç kadın...
Besbeli biraz da umutsuzluktan hayata veda eden Ayşe Şasa...
Erkeklerin cehalet, insafsızlık ve yolsuzluğuyla kavrulup yanan ülkeye bir adalet şurubu sunan üç kadın hâkim..
Evlat acısıyla ezilmiş mazlum anneler...
Sahtekâr liderlerin, dandik şeyhlerin, naylon beylerin şuursuz öfkesine maruz kalarak işten kovulan ve yine de boyun eğmeyen kadın yazarlar...
Kapandığı için ayrı, örtündüğü için ayrı eziyet gören hanımefendiler...
Evde, işte, devlet dairesinde, sokakta, köyde, şehirde.. her zaman, her yerde, herkesçe dışlanan, susturulan, küçümsenen tüm kadınlar...

* * *

Siz...
Bu ülkenin asıl umudusunuz.
Gençler değil.
O, öteki, ben, beriki, şu, şuradaki... değil.
Sizsiniz Türkiye’yi sakinleştirip yatıştıracak olan.
Bir merhem gibi, bir iksir, bir şifalı su gibi sözlerinizle...
Bu milleti insanlığa, akla, ahlaka, demokrasiye, adalete, hayata, normale siz döndüreceksiniz.

* * *

Türkiye’ye küsmeyiniz.
Bizleri affediniz.
Bizler, bir ergen çetesi, haydut güruhu, kuru kalabalıktan başka bir şey değiliz.
Sizin leydi zarafetiniz, Anadolu kadını metanetiniz, prenses inceliğiniz, sabrınız, letafetiniz, dirayetiniz ve medeni cesaretiniz bu toplumu ıslah eder ancak.

* * *

Lütfen çıkıp konuşunuz.
Eski günlerde annelerimizin söylediği gibi...
‘Evladım kavga etmeyin, kardeş kardeş oynayın’ deyiniz.
‘Küfretmeyin, çocukları öldürmeyin, artık büyüdünüz, çalışın, haram yemeyin, o kızı üzmeyin, azıcık şükredin’ deyiniz.
Ne diyeceğinizi siz daha iyi bilirsiniz.
Allah aşkına susmayınız, bir şey söyleyiniz.”