Tuba’nın ardından…

2 hafta önce Tuba Mutuğu ile tanışıp röportaj yapmıştım. 1983 Adana doğumlu, doğuştan %90 engelli. Hiçbir uzvunu kullanamıyor ama zehir gibi beyni var.

Benim için Tuba ile beraber “İyilik, başarı, azim”in anlamları değişti. Hepsi “Tuba” oldu!

Annesi Zehra Mutuğu hayatını ona adıyor. Anne de Bitlisli, ilkokul mezunu. Ama kızına öyle bir kol kanat geriyor ki! Onu okula kayıt yaptırıp, sırtında götürüp getiriyor. Her gün ders çalışıyor. Beraber liseye kadar devam ediyorlar. Baba Hasan Mutuğu da harika bir insan. Anne de baba da kızlarının hiçbir isteğini ikiletmiyorlar. Baba Hasan Mutuğu “O kadar çok kitap okuyor ki ben hep Çakmak Plaza’ya gidip geliyorum. Bir de ikinci el kitap ya da korsan aldırtmıyor. Emeğe saygısı var. Orijinal, sıfır alıyorum”. Diyor gülerek.

Bu kadar çok meraklı ve öğrenmeye açık, azimli Tuba’ya “Bunca emeği sarf ettin bari üniversiteyi de oku” diyorlar, o da üniversite sınavına girip Anadolu Üniversitesi Sosyoloji bölümünü kazanıyor. Şuanda 2. Sınıfta.

Ama asıl hayali psikolog olmak. “Olsun şimdi bunu okuyayım. İlerde konuşma terapisi alıp onu da okurum” diyor. Konuşma Terapileri de çok pahalıymış. Şuanda o eğitimi alacak gücü yok.

Bir diğer hayali Kapadokya’ya gitmekti. İki hafta önce yayınlanan röportajdan sonra kalbi güzelokuyucu Burcu Kayadelen çıktı “Ben varım!” dedi. Tuba’yı aldı Kapadokya’ya götürdü! Sabahın erken saatlerinde Tuba’yı Peribacalarıyla kavuşturdu. Akşama kadar gezip tozdular bana da gün içinde fotoğraflarını gönderdiler.

İhtiyacı olan bir tekerlekli sandalyeydi. Mersin’den 5 kalbi güzel arkadaş çıkıp “Biz alırız” dediler. Aldılar ve gönderdiler. “Kesinlikle isimlerimiz yayınlanmasın” dedikleri için onlara saygı gösteriyorum.

Sonrasında Zehra Teyze ile birkaç defa bir araya geldik. Niğde’den emekli bir öğretmen aramış. Ağlayarak konuşmuş. Tuba’nın kendi yazdığı kitabından istemiş.

Seyhan Rotary Başkanı Hakan Tüyan da kalbi güzellerden. İlk hafta o da bireysel olarak bir dolu kitap alıp Seyhan Rotary eşlerine hediye etti. “Lütfen benim adım geçmesin” dedi ama ben geçirmek istiyorum…

İkinci hafta da Adana Rotary Cenk Erdemışık kitaplardan aldı.

Tuba’nın kullandığı tekerlekli sandalyenin hikayesi de çok etkilemişti beni. Anne Zehra Hanım bir gün yine Tuba’yı sırtında götürürken bir araba duruyor. Gidecekleri yere kadar götürmeyi teklif ediyor. Kabul ediyor anne kız. Ve adam soruyor “Tekerlekli sandalyesi yok mu?” hayır diyor Zehra Teyze. Adam söz veriyor ve bir sonraki sene Almanya’dan sandalye getiriyor. Tuba yıllardır onu kullanıyordu.Ve her tekerlekli sandalyeyi de kullanamıyor, onunki özel kurulum. Şimdi artık kavuştu. Ona sandalyesinin fotoğrafını ilk gösterdiğim günkü mutluluğunu ve sandalyesine kavuştuğu günkü mutluluğunu hiççç ama hiç unutmayacağım!!!! Ve o beş arkadaşı da! Hepinizi çok seviyorum.

İnşallah Tuba üniversiteden mezun olacak, hayallerine kavuşacak. O zaman onunla yine bir araya gelip sohbet edeceğiz.

Herkese binlerce kez teşekkürler, iyi bayramlar.

(Tuba’nın ailesi ile iletişime geçmek için anne Zehra Mutuğu’ya ulaşabilirsiniz. 05365449283)