Deryalardaki Osmanlı

Pera Müzesi’nde Osmanlı Donanmasının Seyir Defteri Sergisi, doğru bilgi ile eğlenceyi bir arada sunuyor.

Bu mevsimin sergisi diyebiliriz.

Ekrem Işın’ın küratörlüğünde gerçekleştirilen serginin Sunuş’unu Deniz Kuvvetleri Komutanı Metin Ataç yazmış:

“Özellikle Osmanlı denizciliğinin en etkin döneminin Haliç’te geliştiği ve en üst noktasına ulaştığı dikkate alındığında, böyle bir serginin Haliç’e bakan ve onun havasını soluyan Pera Müzesi’nde açılması ayrı bir önem ve anlam kazanmıştır.” Ekrem Işın da Eski Denizler, Yeni Düşünceler yazısında deniz kültürüne değiniyor:

“Osmanlı Donanmasının Seyir Defteri: Gemiler, Efsaneler, Denizciler başlıklı sergi, birbiriyle bütünleşen üç farklı deniz mitolojisini iç içe geçiriyor. Osmanlı denizcilik tarihinin zihinlere kazınmış gemileri, katıldıkları savaşlar ve bu savaşlarda efsaneleşen kahramanlar, tarihsel boyutuyla uygarlık sahnesinde yerlerini alıyorlar. Kurgunun merkezinde geleneksel denizcilik anlayışından modern denizciliğe geçişin olağanüstü serüveni var. İktidar arzuları, yıkılan tahtlar ve insanın kendi kaderini denizle özleştirmesi bu serüvenin ardındaki belki de en eski öykü. Günümüze miras kalmış 16. yüzyıl Osmanlı kadırgasından Yavuz zırhlısına uzanan bir tarihin köşe taşları, denizcilerin anılarıyla yeniden günışığına çıkıyor.”

* * *

SERGİ kataloğu çok iyi hazırlanmış. İçindeki imzaları ve yazı başlıklarını sıraladığımda yargıma siz de katılacaksınız.

Osmanlı Donanması’nı Daniel Penzag kaleme almış. Tuncay Zorlu’nun makalasi III. Selim ve Osmanlı Deniz Gücü adını taşıyor.

Kitaptaki diğer yazarlar ve makaleleri ise şöyle sıralanıyor:

Serhat Güven: Osmanlı Bahriyesi’nin Drednot Çağını Yakalama Girişimleri, 1909-1914.

Şakir Batmaz: ll. Abdülhamid Devri Bahriyesinde Personel Yetiştirme Gayretlerine Bir Örnek: Torpido Mektebi.

Zafer Toprak: Balkan Yenilgisi, Kimlik Sorunu ve Averof Zırhlısı.

A. Bâli Yazıcı: TCG Yavuz Muharebe Kruvazörü-SMS Goeben.

Özellikle ‘Denizciler’ başlıklı yağlıboya resimleri görmenizi isterim.

Tanınmış ressamlarımızın denizci resimleri, resim tarihimiz açısından da ilgi çekici örnekler.

Bu resimlerin içinde en ilgimi çeken, Ahmed Vesim Paşa’nın otoportresi oldu.

* * *

GÜZEL bir sergi, hem tarihe ışık tutuyor hem de denizle Osmanlı ilgisini belgeliyor.

Düzeltme:

Yakında kaybettiğimiz ve Cide’ye gömülen şair Süha Tuğtepe’nin biyografisi 26 Haziran Cuma günkü yazımda bir karışıklık sonucu yanlış çıkmıştır. Doğru biyografiyi eşi Sevinç Ezbük-Tuğtepe’nin gönderdiği şekliyle yayınlıyorum:

“Süha Tuğtepe 1956 yılında Kastamonu Cide’de doğdu. İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisi’ni bitirdi. 1976 yılından bu yana Türkiye Yazıları, Varlık, Broy, Düşün Sanat, Adam Sanat, Şiiratı, Kunduz Düşleri ve Ütopya gibi edebiyat dergilerinde şiirleri yayınlandı.
İlk yapıtı 1986 yılında Yüzler ve Zarflar, Broy Yayınları tarafından yayınlandı. Akademi Kitabevi ödüllerinden, şiir dalında mansiyon aldı. İkinci kitabı 1990 yılında Düşler ve Seyrekzamanlar, Piya Yayınları tarafından yayımlandı. Yunus Nadi Şiir Ödülleri’nde mansiyon aldı. Üçüncü kitabı Sürgün Mozaik (1995) ile dördüncü kitabı Pitonüşümesi (2000) Piya Yayınları tarafından yayınlandı. Beşinci şiir kitabı Güzelhayvan ise 2005 yılında Adam Yayınları’ndan çıktı. Bugüne kadar yayınlanmış beş şiir kitabının yanında 2008 yılında Nişantaşı Nişantaşı adlı anlatı kitabı yayınlandı, bu kitap bir dönemin ve bir semtin insanlarına öznel anılardan haraket ederek ve daha ‘estetik müdahalelerden’ önce kültür öbeği bir cadde-(Teşvikiye) ve barındırdığı kültür potasını anlatır.”