Ali Yüce’nin ardından

ŞAİR ALİ YÜCE de dün Ankara’da sonsuzluğa uğurlandı.
Ali Yüce kimdir?
1928 yılında Hatay’ın Yayladağ ilçesi Hisarcık köyünde doğdu. Düziçi Köy Enstitüsü’nü bitirdi. Hatay köy ve ilçelerinde ilkokul öğretmenliği yaparken İngilizce öğrendi, Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü sınavlarını dışarıdan vererek İngilizce öğretmeni oldu. Antakya Ticaret Lisesi’ndeki çalışmalarından sonra 1977’de emekli oldu. İlk şiiri Yücel dergisinde yayımlandı. Şiirleri Yeditepe, Türk Dili, Soyut, Sanat Rehberi dergilerinde çıktı.
Toplumcu gerçekçi şairler arasında sayılan Ali Yüce hakkında Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi’ndeki maddede bir bölümü beraber okuyalım:
“Çocukluğunda dinlediği yoksulluk ve ezilmişlikle ilgili kayabaşı ezgilerinin yanı sıra Garip ve İkinci Yeni akımlarının etkisinde de kaldı.
Sevgim Servetimdir kitabının önsözünde şiir anlayışını şöyle özetledi:
‘Ben şiirde açıklıktan yanayım. Şiirlerimi halk kültürümden mayaladığıma göre bu doğaldır elbet. Halk ne söylerse, dosdoğru, apaçık söyler’.”
Sennur Sezer de Ali Yüce hakkında yayınlanan kitap nedeniyle bir yazı yazmıştı. Yüce’nin edebiyattaki yerini, kaynaklarıyla ilişkisini irdeliyor bu yazısında:
“Bugünlerde dilime dolanmış dizeler var, size aktarmak isterim bir bölümünü:
Bir tüfek olsaydım eğer
Patlamazdım kimsenin üstüne
Bir tetiğimden utanırdım
Bir de eğri parmağından
İnsan amcaların.
Hemen tanıdığınızı biliyorum. Bu dizeler Ali Yüce’nin. Hatay’ın insan harmanından direnciyle önce öğretmen sonra İngilizce öğretmeni olmayı başarmış bir köy çocuğu. (Tam da burada eğer Köy Enstitüleri olmasaydı, köyünden kaçıp öğretmen olabilir miydi sorusu geliyor akla.) Ali Yüce, Hatay’ın Fransız işgali günlerinden Türkiye’ye katılmayı yaşamış, emperyalizmden birey olmaya özgür olmanın kültürle ilişkisini iyi kavramış bir şairdir.”

* * *

ONU şiirleriyle uğurluyoruz. Kitaplarında yaşayacak.

UĞURLAMA...

Eriyen karlar gibi
Bereketlerini salarak toprağa
Akıp gittikçe onlar / sonsuzluğa
Yetim donlarıma
Daha sıkı sarılıyorum
Gözyaşlarıyla
Ve gülerek direniyorum karanlığa