Her gece canlı izlediğim mülteci dramı

Ortakent’ten karşıda ışıkları görünen Kos adası, hızlı bir tekneyle 20 dakika...
Gecenin karanlığında sessizce süzülecek bir botla ise bir saat sürer...
Bir saat ötesi Avrupa...
Bir saat ötesi yeni hayatın başlayacağı yer...
Bir saat içinde ya ölecekler ya umutlarını yeşertecekler...
Yerlerinden yurtlarından, topraklarından edilen Suriyeli mülteciler her gece bu endişelerle geliyor koya...
5 yıl öncesine kadar dünyanın en güzel topraklarında huzurla yaşayan insanlar, şimdi gözümüzün önünden umuda yolculuğa çıkıyor...
Gece karanlık çökünce koyda hareketlilik başlıyor.
Otomobil farları yanıp sönüyor, sonra minibüsler geliyor, belli ki mültecileri getiriyor...
Minibüslerin içinde okul servisleri bile var...
Kışın öğrenci taşıyan servisler, yazın mülteci taşıyor koylara...
Sonra yine sessizlik, farlar sönüyor...
Derin bir bekleyiş başlıyor...
Biz deniz kenarındaki masamızda oturmuş yemek yiyoruz, onlar hayatlarının en zor yolculuğunda...
Utanıyoruz...
Elimizde dürbün, fotoğraf makinesi bir kaçış filmi izler gibi izliyoruz her gece olan biteni...
Aramızda iki kilometre ya var ya yok...
Bu gece kimler geldi? Kaç çocuk var yanlarında...
Kaç lira verdiler insan kaçakçılarına?
Dün gece gidenler ne yaptı?
Bu nasıl bir dünya, nasıl bir adalet...
Bazı geceler kalkıp gizlice daha yakınlarına gitmek istiyorum ama şaka değil silahlar patlıyor bazen...
Sahil Güvenlik projektörüyle tarıyor bazen koyları, bazen jandarma geliyor, silah sesleri duyuluyor...
Öyle gecelerde kaçış iptal oluyor...
Bir de dolunay zamanı, çünkü denizin üzeri çok aydınlık oluyor...
Sahil Güvenlik’siz, jandarmasız, dolunaysız bir geceyse can yelekleri giyiliyor sessizce...
Gece 03.00’ü geçerken botlara biniliyor...
Sonra çok ince bir motor sesi duyuluyor denizin üzerinde...
Önümüzden geçip gidiyorlar, Kos’a yeni bir hayata doğru...
Biz kadeh kaldırıyoruz şansınız bol olsun diye...
Utanıyoruz...
Onlar orada can derdindeyken biz burada keyif yapıyoruz diye...
Bu gecenin mültecilerini de böyle uğurluyoruz...
Rahat yataklarımıza uyumaya gidiyoruz...

Sahil Güvenlik göz yumuyor mu?

Yunan adalarına Suriyeli mülteci kaçışına Türk Sahil Güvenlik’i göz yumuyor mu?
Evet yumuyor diyeceğim bir bilgi ya da izlenim yok elimde...
Ama keşke yumsa diyorum...
Keşke işi bu kadar sıkı tutmasalar...
Türkiye’de Suriyeli mülteci sayısı 2 milyonu bulurken, tüm Avrupa Birliği ülkeleri alacakları 40-50 bin mülteci için kıvırıp duruyorlar...
Türkiye bugüne kadar Suriyeli mülteciler için 6 milyar dolara yakın para harcadı...
Neden bu işin yükünü bir tek biz çekiyoruz...
Neden her gece koylarımıza, sahillerimize yığılan yüzlerce Suriyeli’nin umuda yolculuğunun önünde duruyoruz...
Bırakınız geçsinler...
Diyemeyiz elbette, uluslararası anlaşmalar çerçevesinde...
Ama keşke Türk Sahil Güvenlik’i bu işe çaktırmadan göz yumsa diyorum...
Her gece mülteci dramını canlı izlerken...

Adana-Bodrum uçakla 12 saat

Adana’dan Bodrum uçağına binmek için bir arkadaşım cumartesi sabahı 07.15’te otelinden çıkıyor...
08.30’da Adana’dan kalkacak uçak...
Bekliyorlar, yarım saat rötar yapıyor önce...
Ardından 09.45 oldu uçuş saati açıklaması yapıyorlar...
Saat 09.45 olunca İstanbul’dan daha kalkmadı uçağımız, 11.30 oldu kalkış saatimiz diyorlar...
Yolcular sinir krizi geçirecek...
Peki 11.00’e doğru ne oluyor dersiniz?
16.30 olarak açıklanıyor uçağın kalkış saati...
O saatte kalkıp kalkmadığını bilmiyorum, arkadaşım kavga dövüş ayrılmış başka bir şirketle İstanbul’a uçmuş hemen...
Adana’dan Bodrum’a 12 saatte uçmayı başaran havayolu şirketi hangisi peki?
Bora Jet...
Küçük havayolu şirketlerinin bu tür aksilikler yaşamasını anlarım ama Adana’dan Bodrum’a da 12 saatte uçulmaz be birader...