Türk uhu’su: Bayram!

BAZEN hiç bir şeyin yolunda gitmediği o günlerde, hızır gibi yetişirdi çocukluğuma bayram.
Şimdi de yetişir mi, 70 milyon farklı fikre bölünmüş, nefret kusan bir ülkeyi yara bandıyla tutturur mu, iki ucundan, uhu gibi yapıştırır mı, yaralarımızı iyileştirir mi bayram? Bilinmez...
Ama bildiğim tek bir şey var;
Bayram, en çok “aile” demek. Annenin kokusunu doya doya içine çekmek. Babanın seni sevgiyle kucakladığı o an, ciğerlerini “bir tek onlar olsun, bana bi’şey olmaz” duygusuyla doldurmak. Gerçekten çok acaip bir hismiş bayramlaşmak. Tatiline yine de git, dinlen, tadını çıkart. Ama önce sizinkilere koş, kollarını kocaman aç. Yokluklarında inanılmaz arıyorsun. O şeker reklamındaki çocuğunu bekleyen anne-babalar vardı ya, işte onlar gerçekmiş. O yüzden vakit varken git, erteleme. Vicdan yaptırmaya çalıştığımı düşünüyorsun ama yanılıyorsun, sadece benimkiler artık yok, oradan biliyorum. Birlikte dünyanın en güzel bayramlarını yaşadık biz. İyi ki de yaşamışız, iyi ki böyle sımsıkı bayramlaşmışız. Sen de yaşa, ellerini tut, hiç bırakma.

Kuzey Ege bekle bizi!

Ben bu bayram da yine yollara düşeceğim. Kuzey Ege’nin yollarını, köylerini aşacağım.
Foça’ya, Burhaniye’ye, Adatepe Köyü’ne, Kaz Dağları’na ve Assos’a ulaşacağım. Haftaya oralardan yazacağım. Bulutlar, çimenler, rüzgar uzanacak önümden. Tam o sırada gelecek işte bayram.
Her neredeysem o köyün en tepesine çıkıp annem ve babam için toprağa bir taze demet çiçek bırakacağım. Sonbaharda, bu dünyanın en güzel yeri Türkiye. Eylül ya da ekim ayında Kuzey Ege rotası yapmak, iki gün de olsa kalmak varsa eğer gönlünde, önümüzdeki pazar gününün yazısı tam sana göre.

Dilek ağacı

Hayatın seni o çok acıttığı yerde bir ağaç var. Kimine görünür. Kimine görünmez. İçindeki dileği kimse bilmez. Kalbi kara olana hiç bir dal eğilmez, hiç bir ağaç nar vermez. Sadece sen bilirsin kendi içinde ne var, içine güveniyorsan seni neyin beklediğinin ne önemi var? Hepimize mutlu, huzurlu, iyi kalpli, iyi niyetli bayramlar.
(Not: Fotoğraf, instagramdaki @cityofizmir projesi için Moskova’dan gelen, bir hafta boyunca müthiş fotoğraflar çeken ve yaklaşık 700 bin takipçisi olan, grafik tasarımcısı @katia_mi_’nin gözünden ben)