Evliliği oyun sanıyordum

İçlerinden birisi önlerinden geçen genç kızlara bakıp, çevresindekilere "Ne olacak bu gençliğin hali?" diye seslendi.  "Hayırdır teyze ne oldu?" dedim... "Oğlum gençlik olmuş şorbe (çorba).  Bizim zamanımızda böyle değildi? Artık günümüz de gençliğin hepsi gevşek.’’ yanıtını verdi. 

Kendince haklı gerekçeleri vardı. Dinledim bir süre? Konu evliliğe geldi. Erken yaşta evlendirilmesinden dert yanıyordu. "12-13 yaşlarında bir gün köyde bahçede arkadaşlarımla oyun oynarken, yanıma amcamın kızı geldi, ailemin beni evlendireceğini söyledi. ‘Nasıl dedim ? (Seni kocaya verdiler.) dedi. Kocanın ne olduğunu dahi bilmiyordum. Eve döndüğümüzde annem bana '’Artık davranışlarına dikkat et. Seni kocaya verdik, bir hafta sonra düğünün var, seni götürecekler.' dedi.

Şaşkınlık içerisindeydim. Oysaki daha az 10 dakika önce akranlarımla bahçede ‘’evcilik’’ oynamıştım ve tesadüfen ‘gelin’ rolü bana verilmişti.

Bir hafta sonra yine arkadaşlarımla oynarken, çağırıp gelinlik giydirdiler. Köyde davul zurna eşliğinde halaylar çekildi, yemekler yendi. Daha sonra beni ata bindirip, komşu köye doğru yola koyulduk. Yaşananları oyun sanarken, benden 25 yaş büyük bir adamla evlendirilmiştim. Durumu fark edince çok ağladım ama nafile... 

Yaklaşık bir ay sonra beraberimde kocam. kaynanam, eltim ile köyümüze geldik. Köyde arkadaşlarım bana farklı şekilde bakıyorlardı. Kendimi tuhaf hissediyordum. Sonra bahçeye çıkıp, arkadaşlarımla bir araya gelip,  oyunlar oynadık. Sonra geri dönme vakti geldiğini fark edince gitmek istemedim. Bahçede iri yapraklı dut

tepesine çıkıp yaprakların arasına gizlendim. Beni aramaya başlayıp, seslendiler ama sesimi çıkarmadım. Amcamın kızı yerimi 

söylemedi. Kaynanam 'Gelinimizi getirin' deyip bağırıp çağırdı. Yaşananları yaprakların arasından izliyordum. Atlarına binip gittiklerini görünce çok rahatlamıştım. Sevinç içerisinde ağaçtan indim ama

babam ve annem beni dövdü. Sonra ata bindirip, eşimin köye götürdüler. Kocam ve kaynanamdan da dayak yedim.’’

"

Teyzenin adını bile sormadım. Yaşam hikayesi gerçekten hüzün doluydu.

“O çok sevdiği bahçeden kopardılar. Suyunu kestiler, tomurcuktu, öldürdüler. Yaprakların arasına gizlendi, fayda etmedi. Onu o çok güzel atlara bindirip gönderdiler. 

14  yaşında zorla evlendirilen bir muhtar! 

Çocuk yaşta evlilik trajedisini dinlerken, yolum Diyarbakır'da 9 yıldır aynı mahallede tek kadın muhtarı olan Dilek Demir ile çakıştı. 

Bağlar Muradiye Mahallesi Muhtarı, görevinin ilk yıllarında 40 kız çocuğunu erken yaşta 

evlendirilmekten kurtarmayı başarmıştı. Şu an dünya çapında namı var. Bürosuna vardım, telefonu kulağında, 'Yok olmaz, kesinlikle kabul etmiyorum.' diye bağırıyordu. ‘’Kesin birini evlendirecekler o karşı çıkıyor.’’ Dedim kendi kendime. Muhtarlık bürosu içerisi de kalabalık, herkes pür dikkat onu izliyor. Neyse ki düşündüğüm tarzda bir durum değilmiş. Yetim bir ailenin ihtiyaçları varmış. Halı yıkama konusunda birisi ile tartışıyormuş... 

Bir süre sohbet ettik. Konu, çocuk yaşta evliliğe gelince göz bebekleri büyüdü. Önce derin bir nefes aldı ve anlatmaya başladı. 

"14 yaşında dayak yiyerek gelin oldum. 7. sınıfta okul hayatım bitti. Babam zorla evlendirmek için beni hortumla dövdü, kafamda tava kırdı, kulpları elinde kaldı. Bütün çabalarım rağmen töreye karşı gelemedim, küçük gelin oldum. Annem de buna karşı çıktı ama o da aynı şiddete maruz kaldı. 

Çaresizce boyun eğmek zorunda kaldım ve evlendirildim. 

Bir yıl sonra çocuğum oldu. Ben çocuk, o çocuk birbirimize baktık. Yemin ettim, büyüyünce kimsenin benim yaşımda evlenmesine izin vermeyeceğim. Dünyanın neresinde olursa olsun kızını veya oğlunu 

küçük yaşta evlendirenlere karşı çıkacağım, mücadele vereceğim dedim. Ben çocuk gelinim. Önlüğüm zorla alındı ve bana gelinlik giydirdiler. Büronun önüne dilek kutusu astım. O kutuyu her sabah kontrol 

ediyorum. İsimlerini, adreslerini, telefonlarını yazıyorlar. Zorla evlendirilmek istenen çocukların ihbarlarını takip ediyorum. Elimden geldiğince bu çocuk evliliklere karşı mücadele ediyorum. 

Mücadelem büyük ilgi gördü. Dünya çapında destek olanlar var."  

Çocuk yaşta gelin olduğu evliliğini 15 yıl sonra bitiren Demir, dört çocuğunu kendi başına büyüterek Hayata tutunmayı başardı. 

Ve, 2014 yılında çevresindekilerin de teşvikiyle muhtarlık için adaylığını koydu. Kadın olması en büyük dezavantajıydı ama onu tanıyanlar bu dezavantajı avantaja çevirdi. Muhtarlık 

seçimde 6 erkek adaya karşı çıkmaya karar verdi. Çünkü arkasında onu destekleyecek hemcinsleri vardı. 

Seçimlerde yaptığı ev ziyaretlerinde kendisine 'kadınsın git evinde otur.' diyen erkeklere inat, yılmayıp seçimi bin 500 oy farkla kazandı. 

Muhtar Dilek Demir'in şimdiki tek hedefi, mahallesinde çocuk evliliğine ve madde bağımlılığına karşı güçlü bir farkındalık oluşturmak.

Büyük çabasın ulusal ve uluslararası medyada yer alan Demir, ülke genelinde çocuk yaşta zorla evlendirilmek isteyenlerin tespit edilip yardım eli uzatılması için resmi kuruluşlar ile sivil toplum örgütlerinin konuyla ilgili faaliyetler yürütmesini talep ediyor.