İçimiz rahat olmasın
YARIN 8 Mart Dünya Kadınlar Günü. Kadınların sahip olamadıkları haklar için ben de dahil birçok kadın konuşacağız, tartışacağız. Aslında sadece kadınlar gününü beklemeden neredeyse her hafta kadınlara yapılan şiddeti kınamak için birçok etkinlik yapılıyor. Ama yine de ne şiddet ne de haklarla ilgili değişen pek bir şey yok. Açıkçası ben artık bu konuda daha somut çözümler bulunması gerektiğini düşünmeye başladım. Tamam, konuşmalar, sunumlar yapalım, konserler, tiyatrolar, gösteriler düzenleyelim, ama esas yapılması gerekenlerin hala yapılmadığını da unutmayalım. İçimiz rahat olmasın. Çünkü, hala birçok kadın dayak yiyor, fiziksel olmasa bile psikolojik şiddet görüyor hatta öldürülüyor. Peki buna nasıl engel olunabilir? Ağır cezai yaptırımlar, kanunlar ve en önemlisi erkekler üzerinde toplum baskısı oluşturarak. Evet, yanlış okumadınız...
Erkekler üzerinde mutlaka toplumsal bir baskı olmalı. Sadece kocaların değil hiçbir erkeğin bir kadına rahatsız edecek biçimde bakamayacağı, söz söyleyemeyeceği, imalı davranışta bulunamayacağı bir ortam yaratılmalı. Kadın ne yaparsa yapsın, hiçbir erkek hiçbir surette kendinde kadını taciz hakkı bulamaz, bulmamalı. Evlerinde eşleriyle konuşurken bile bırakın hakaret etmeyi, ses tonlarına dikkat etmeli, emreder ya da yönetir gibi davranmamalı. İşte bunları yaptırımlarla değil ancak erkekler üzerinde toplumsal baskı oluşturarak sağlayabiliriz. Bunun için de olabilecek en büyük destek kimden mi gelecek? Mert, adil ve yürekli erkeklerden...
Kadınlar neden siyasete girmiyor?
Ne yaparsak yapalım, yeteri kadar kadın siyasetçimizi meclislerimize sokamıyoruz. Bu konuda BM Kadın Birimi (UN Women) ve Parlamentolararası Birlik (Inter-Parliamantary Union-IPU) tarafından hazırlanan “2012 Siyasette Kadın Haritası”na göre Türkiye, yüzde 14.2 ile kadınların mecliste temsil edilme oranında dünyada 88. sırada. 550 sandalyeli meclisimizde 78 sandalyeye sahip kadınlarımızın kabinede temsil edilme oranlarına bakıldığında Türkiye, yüzde 4 oranıyla 90. sırada bulunuyor. Oysa dünyada kadınların mecliste yer alma oranlarının ortalaması yüzde 19.7... Yani birkaç fırın ekmek yememiz gerekli daha.
Peki, neden kadınlarımız siyasete girmiyor, hatta bu kadar uzak kalıyor? Çoğunlukla dile getirilen ülkemizdeki siyaset ortamı.
E, siyaset yapılan birçok ortamın kahvehane havasında olduğu düşünülürse kadınlarımız pek de haksız sayılmaz. Düşünsenize; çaylar, kahveler arasında önemli ülke sorunlarını ele alan erkeklerimiz arada erkek muhabbeti de yaparak keyifleneceklerken elinin hamuruyla geldiği yetmiyoruş gibi bir de söze karışan kadınların yanında nasıl rahat edecekler? Evde karılarının dırdırı yetmiyormuş gibi mecliste de kadın dırdırı (Ne de olsa onlara göre her kadın konuşması dırdır)... Olacak iş mi?
Olmayacak gibi görünse de olmalı, oldurulmalı. En azından KA-DER üyeleri ile Başkanları Çiğdem Aydın bu görüşü savunuyor. Geçen hafta İzmir’de bir toplantı yapan Kadın Adayları Destekleme Derneği kadınların en azından yerel yönetimlerde daha fazla yer alması gerektiğini ve bu yolla siyasete ısınarak ileri dönemlerde mecliste kadın yoğunluğunun arttırılmasını hedefliyor. Ama yine de yeteri kadar kadın siyasete girmiyor hatta kaçınıyor. Peki neden? İşte bu konudaki sorularımı yanıtlayan KA-DER Başkanı Çiğdem Aydın’ın yanıtlarını pazar günü yayınlanacak röportajda okuyabilirsiniz.
Kadın ve şehir üzerine konuşacağız
Başta da söylediğim gibi yarın 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde ben de bir konuşma yapacağım. İzmir İş Kadınları Derneği, Mülkiyeliler Birliği İzmir Şubesi ile Kedi Kültür Sanat Merkezi’nde düzenlenecek ‘Şehirlerin Yeniden Yapılandırılması Sürecinde Kadınların Yeri’ konulu sempozyumda olacağız. Devlet Resim Heykel Müzesi Müdürü Faden Kutsioğlu, Konak Belediyesi AR-GE Müdürü Mihriban Yanık, İZİKAD Yönetim Kurulu Başkanı Candan Çilingiroğlu, Peyzaj Mimarı Reyhan Özlen ve ben, Sosyolog Gül Kırçıl’ın moderatörlüğünde saat 17.00-19.00 arası şehirlerimizden beklentilerimizi konuşacağız. Bekleriz efendim...
