İşte boksör Ajda

Ama seneler evvel en meşhur haber stillerinden biriydi.

Ünlü kadınlara “Eğer erkek olsaydınız hangi mesleği seçerdiniz?” sorusu yöneltilirdi.

Çünkü o tarihlerde kadınlar öyle kafalarına esen mesleği seçemiyordu.

Oysa bugün kadınların bir mesleği seçmesi için erkek olması gerekmiyor. İstedikleri mesleğin sahibi olabilirler.

İşte şimdi anlatacağım haber de 1972 senesinden.

Ajda Pekkan

Hürriyet o meşhur haberi yapmış, tam sayfa açtığı haberin başlığını da “Eğer bir erkek olsaydım” diye manşete koymuş.

Zaten haber, benim yukarıda anlatmaya çalıştığımı kendi ağzıyla söylüyor.

Opera sanatçısı Azra Gün “Pilot olmak isterdim” demiş. Seramikçi Jale Yılmabaşar deniz kaptanı, Ajda Pekkan da boksör olmak istermiş.

Ünlüler haber için seçtikleri meslek ortamlarında poz vermiş.

Azra Gün’ü kokpite, Jale Yılmabaşar’ı kaptan köşküne, Ajda Pekkan’ı da ringe koymuşlar.

29 EYLÜL1972

Ajda eldivenleri takmış, ringin iplerine yaslanıp anlatmış:

“Erkek olarak dünyaya gelseydim, boksör olurdum. Acı kuvvetten nefret ederim ama, ringde eşit kuvvetlerin erkekçe dövüşmelerine de hayranımdır. Erkek için en uygun meslektir bence boksörlük. Hepimiz hayatta kâh kazanıp, kâh kaybediyoruz. Ama seyirci önünde ve ringde kazanılan zaferler daha bir manalı oluyor.”

Ben de Hürriyet arşivinden her dönemin ünlüsü Ajda Pekkan’ın ringdeki fotoğraflarını paylaşmak istedim.

İşte boksör Ajda.

KATRİLYONU TÜRKİYE’YE O HEDİYE ETMİŞTİ

SÜLEYMAN DEMİREL

Türk Lirası, bundan 17 sene önce üzerindeki altı adet sıfırla vedalaşmıştı.

1 Ocak 2005’ten itibaren bir milyon lira, bir lira oldu.

Paradan sıfırların atılmasından önceki yıllarda herkesin ağzı, milyonlara, milyarlara alışmıştı. Hatta ekonomi haberlerindeki trilyona.

Her şeyin satıldığı meşhur “Bir milyoncu” dükkânlar da ismini o dönemki paradan alıyordu zaten.

Türkiye’nin katrilyonla tanışması ise 1993 yılında oldu.

Dönemin Başbakanı Süleyman Demirel, İktisatçılar Haftası’nda konuşuyordu.

Malum, Demirel siyasetin erbabıydı. En kötü gelişmeleri bile hayırlı bir haber gibi sunabiliyordu.

O gün de öyle yaptı.

Türkiye’nin 1992 milli gelirinin 1 katrilyon 72 trilyon olarak hesaplandığını açıklarken şunları söyledi: “Trilyonu Türkiye’ye ben hediye ettim, şimdi de katrilyonu hediye ediyorum.”

Aslında paraya sürekli sıfır eklenmesi, milyarın trilyona, trilyonun da katrilyona gitmesi liranın değer kaybına işaret ediyordu. Ama Demirel bunu Türkiye’ye bir “hediye” gibi sunmaya çalışıyordu.

İşte bu da Demirel farkıydı.

İYİ Kİ BUGÜN BÖYLE TANITIM YAPILAMIYOR

Günümüzde üzerinde mutabık olunan, aksi iddia edilemeyecek gerçekler var. Bunlardan biri de sigaranın sağlığa bayağı bir zararlı olduğu.

Oysa 1950’li ve 60’lı yıllarda hemen herkesin iki dudağının arasında bir dal sigara vardı.

Sigaranın zararları henüz yeni yeni kanıtlanıyordu. Buna karşı da sigara üreticileri bir sürü reklam kampanyaları yapıyordu.

Aslında bu hikâyeyi o meşhur Mad Men dizisini izleyenler bilir.

İşte o yıllarda büyük firmalar, sigaranın aslında sağlığa nasıl da iyi geldiğini anlatmaya çalışıyordu.

20 Eylül 1965 tarihli gazetede tam da böyle bir haber var. Haberin üst başlığı kaşları yukarı kaldırabilir:

“Sigara her derde deva.”

20 EYLÜL 1965

DOKTORLARI BİLE SUÇLADILAR

Hikâye şu... İstanbul’da, Tarihi Sait Halim Paşa Yalısı’nda Uluslararası Tütün Kongresi düzenleniyordu.

Kongrenin anafikri de “Sigara insanın en büyük dostu” idi.

Amerikalı tütün mecmuası sahibi Roslyn Segal, sigarayı şöyle övüyordu: “Kocam sigara içmezdi fakat benden evvel öldü.”

Uluslararası Tütün Kongresi Sekreteri İsviçreli Erika Whytock, günde üç paket sigara içtiğini, sıhhatinden bir şikâyeti olmadığını anlatıyordu. Sigara propagandası çok hesaplı, kitaplıydı. Şu sözlere bakın: “Sigaranın güzel, cana yakın, samimi görünmemde ve rahat hareket etmemde büyük rolü vardır. Hatta sigara benim dert arkadaşım.”

En çarpıcısını sona sakladım. İngiltere Tütün Birliği Başkanı Sir Alexander Maxwell bakın suçu nasıl doktorlara yüklüyor: “Doktorlar ne yazık ki yıllardan beri kansere bir çare bulamayınca bütün yükü sigaranın üzerine attılar.”

Bugün artık bu tür propagandalar yapılamıyor. Ama sigara firmaları hâlâ paraya para demiyor.