Yasemin Boran: Neden anlamıyoruz? (2)

Yasemin BORAN

İçsel bilgimiz ve her şeyle ilişkide bulunan bedenimizle ilişkimiz zayıflamış bulunuyor. Hatta hiçbir irtibatımızın olmadığı söylenebilir.

Halbuki bedenimiz ve varlığımız doğrudan bir ilişki içinde ve dışımızda bulunan her şeyle temas halinde. Yani etdafımızda bulunan ne varsa, her şeyi biliyoruz. Ama kendimizle irtibatımız kesik olduğu için bu bilgiler şuurumuza ulaşmıyor ve bilmiyoruz. Bu durumda gözleyip izleyerek, dokunarak ve sahip olarak öğrenmeye çalışıyoruz. Etrafımızda ne varsa her şeye sahip olmak için yanıp tutuşuyoruz.

Başarı demek, bizim için elde etmekle eş anlamlı. Tutkular ve istekler, hayatımızın anlamını oluşturuyor.

Elimizdekileri kaybetmeye başladığımız andan itibaren müthiş bir çöküş yaşamaya başlıyoruz. Bizim için bu durum, başarısızlık demek oluyor ve korkular içinde kıvranırken ne yapacağımızı bilemiyoruz. Parçalandığımızı hissediyoruz ve bütünlüğümüzü yitirme tehlikesi baş gösteriyor. Etrafımızda kim varsa danışmaya başlıyoruz. Bir yol, bir akıl, içinde bulunduğumuz durumdan çıkışın yolları...

Ama hiçbir şey anlamıyoruz. Bu sırada iç sesimiz bize ne yapacağımızı söylüyor ama biz yine anlamıyoruz. Kafamızın içinde dönüp duran şimdiye kadar öğrendiğimiz bilgilerin karmaşası içinde ne iç sesimizi, ne de dostların sesini duyabiliyoruz. Şayet bu kirlilikten arınmayı başaramazsak, anlayışsızlık kuyusunda boğulacağız, Yasemin'ce...