Yasemin Boran: Acelecilik üzerine

Yasemin BORAN

Zamanla yarışıyoruz. Gün yirmi dört saat ve bazılarımıza yetmiyor. Acaba zamanı iyi kullanamadığımız için mi, yetmiyor, yoksa yapacaklarımız, zamanın sınırlarını mı, aşıyor?

Kendimize daha fazla zaman ayırabilmek için teknolojiyi geliştirdik. Artık elimiz yerine aletler çalışıyor. Makineler sayesinde bir saatte yapacağımız işi on dakikada yapıyoruz. Peki geriye kalan elli dakikayı nasıl geçiriyoruz? Tabii bu fazladan kazandığımız elli dakika için yeni işler icat etmiş bulunuyoruz. Kısacası makinalar sayesinde kazandığımız tüm fazladan zamanlarda yapacaklarımız var ve yine bize zaman kalmıyor. Sadece kendimize değil, planladığımız işleri tamamlayacak zaman bile bulamıyoruz. Daima acele ediyoruz. Tabii bunun sonucunda bir işi tam olarak gerektiği gibi hakkıyla yapamıyoruz.

Aceleden en önemli ayrıntıları gözden kaçırıyoruz. Önemli evrakları unutuyoruz. Dostlarımıza gereken zamanı ayıramıyoruz. Değil arkadaşlara, dostlara en yakınlarımızla ilgilenemiyoruz.

Acelecilik yüzünden yarım yamalar yaptığımız işler sonraki günlerde yeniden karşımıza çıkıyor. Üzerinde yeterince düşünmeden başladığımız girişimler, bir türlü düzgün yürümüyor. Bunun sonucunda kendimiz için ayırdığımız fazladan zamanları karışıklıkları düzeltmek, pürüzleri gidermek için harcamak zorunda kalıyoruz.

Bu durumdan kurtulmak için sakin olmayı öğrenmeli, aceleci davranmadan bir işe hakkı olan zamanı vermeliyiz. O zaman, gereksiz pürüzlerle ve aceleciliğin yarattığı sıkıntılarla uğraşmak durumunda kalmayız diyorum,

Yasemin'ce...