Yine hazan mevsimi geldi

Sonbahar geldi. İstanbul güze hazırlanıyor. Peki ama, nasıl ve nerelerde? Aşağıda yapraklarının sararıp kızararak düşmesi için sonbahar hazırlıkları yapan İstanbul'un korularını, ağaçlarını ve anıt ağaçlarla bezenmiş bazı sokaklarını bulacaksınız.

AVRUPA YAKASI

Yıldız Korusu:

Beşiktaş-Ortaköy arasında. Yıldız Sarayı'nın dış bahçesi. Aslında Çırağan Sarayı'nın kara tarafındaki korusu. Burada 120'den fazla ağaç ve çalı türü bulunuyor. Sedir, çam, göknar, ıhlamur, akçaağaç, dişbudak...

Naile Sultan Korusu: Ortaköy-Kuruçeşme arasında. Sahil yolundan yukarıya doğru, dik yamaç. Erguvanlar ilkbaharı bekliyor; şimdi fıstık çamlarının, yaşlı mavi atlas sedirlerin, ıhlamurların, manolyaların zamanı..

Ayazağa Korusu:

Maslak'ta Ayazağa Köyü yakınında. İçinde Ayazağa kasırları ile Ayazağa Av Köşkü'nün bulunduğu koru. Burada anıtsal boyutlara ulaşmış, İstanbul korularında pek sık görülmeyen boy ve çapta dişbudaklara rastlanıyor.

Emirgan Korusu: Emirgan ile İstinye Koyu arasında yamaçlarda yer alıyor. Üç köşkü bulunuyor. Gölet ve binaların çevresi park olarak düzenlenmiş. Yakın çevresi ile koruluğa dikilen ağaç türlerinin sayısı 120'den fazla. Korunun bir kısmı fidelik olarak düzenlenmiş.

Boğaziçi Üniversitesi Korusu: Bebek-Rumelihisarı sahil yolundan oldukça dik bir eğimle yükseliyor. Bakımlı bir koru. Son on yıl içinde koru iğne yapraklı ağaçlar ile ağaçlandırıldı. Defneler, karayemişler, erguvanlar ve özellikle meşeler... l Ihlamur Kasrı Bahçesi: Beşiktaş'ta. Bahçesinde çok sayıda devasa ıhlamur ağacı yer alıyor. Ayrıca oldukça büyük boylu Çin mabed ağaçları var.

Maslak Kasırları Bahçesi ve Korusu:

İstinye ve Tarabya kavşaklarıyla sınırlanan bölgede yer alıyor. Müze gezilebiliyor. Abdülhamid'in Fransa'dan getirttiği kamelyalar görülüyor. Porsuk ağaçlarının da hatırı sayılır bir ağırlığı var.

Gülhane Parkı:

Park ağaç ve çalı bakımından çok zengin. Çitlenbikler, Londra çınarları, atkestaneleri, akçaağaçlar, gülibrişimler, Lübnan ve Himalaya sedirleri , Japon kadife çamları, bataklık selvileri...

Atatürk Arboretumu:

Belgrad Ormanı'nın güneydoğusunda. Her biri etiketlenmiş, ağaç, çalı ve odunsu bitkilerin birarada yetiştirildikleri ve sergilendikleri bir mekán. Bir tür canlı ağaç müzesi. Yüzlerce çeşit var. Biraz yürümeyi göze alanlar bir süre sonra ormanın içine de dalabiliyor.

Maçka Demokrasi Parkı: Dolmabahçe sırtlarında, Ihlamur, atkestanesi, çınar, dişbudak, karakavak, akkavak, çitlenbik, kızılçam, fıstık çamı.. Yeni dikilen bazı ağaçlar arasında kırmızı yapraklı süs erikleri, ateş dikenleri, dağ muşmulaları da var.

ASYA YAKASI

Küçük Çamlıca Korusu: Üsküdar'dan 4 kilometre doğuda. Yüksekliği 227 metre. İspanyol göknarı, akçaağaçlar, çiçekli dişbudak, erguvanlarla dolu.

Münir Bey Korusu: Üsküdar, Kuzguncuk'ta bulunuyor. Devlet Demiryolları'nın mülkiyetinde. 2.5 hektar kadar. Fıstık çamları, serviler, ıhlamurlar, erguvanlar, kermes meşesi..

Fethipaşa Korusu: Üsküdar'ın kuzeyinden başlıyor. Dik yamaçlarla ilerleyip Kuzguncuk Tepesi'nde son buluyor. Bulunan ağaçlar: Defne, akçakesmeler, sakız ağacı, gümüşi ıhlamurlar ve erguvanlar.

Mihrabad Korusu: Kanlıca'da Boğaziçi'ne hakim batı, güneybatıya dönük yamaçlar ve tepe üzerinde 25 hektarlık bir alana yayılmış ağaçlık saha. Sahibi Orman Bakanlığı. Anıtsal boyutlara ulaşmış serviler, fıstık çamları, çınarlar, erguvanlar..

Abraham Paşa korusu: Beykoz ile Paşabahçe arasındaki sırtlarda Riva'ya kadar uzanan geniş alanı kapsıyor. Korunun yoğun ağaçlık alanında, o zamana kadar Türkiye'de yetiştirilmeyen ağaçlar Avrupa'dan getirilip dikilmiş. Sahil sekoyası, çınar yapraklı akağaç, ıhlamur, yalancı akasya, Amerikan lale ağacı gibi...

Beylerbeyi Sarayı Bahçesi: Sarayın bahçesinde setler bulunuyor. Setler ayrı ayrı bahçeler şeklinde işlenmiş ve birbirine merdivenler ve rampalarla bağlanıyor. Anıt ağaç niteliğinde manolyalar, kırmızı yapraklı kayınlar...

Yusuf İzzettin Efendi Köşkü Bahçesi:

Üsküdar, Kısıklı'da bulunuyor. Bahçe ve evde bir dönem Abdülmacid'in gözdesi Tiryal Hanım yaşamış. Önemli ağaçları şöyle: Atkestanesi, sakızağacı, defne, karaçam, şimşir, çınar, sarıçam.

Doğancılar Parkı: Üsküdar'da. İstanbul'un en eski parklarından. Parkın ortasında üç sıra halinde dikilmiş Londra çınarları var. Gülibrişim, yaşlı sedir ağaçları, çam ağaçları...

Millet Bahçesi : Altunizade ile Kısıklı arasında. Ümraniye-Üsküdar güzergáhı ile sınırlı. Bahçede 522 adet ağaç ve çalı bulunuyor. Karşımıza çıkan en sık türler çınar, defne, atkestanesi, gümüşi ıhlamur, meşe...

Çubuklu Korusu ve Hidiv İsmail Paşa Kasrı Bahçesi: Kanlıca sırtlarında. Ağaç türleri zengin. Bakımlı ve iyi durumdalar. Korudaki önemli ağaç türleri: Fıstık çamı, kızılçam, yaz ıhlamuru, atlas sediri, yalancı akasya, Akdeniz defnesi, çitlenbik...

Fenerbahçe Parkı:

Osmanlı devrinde padişah bahçesi idi. Yapımına 1986 yılında başlanan park 1988 yılında halka açıldı. İstanbul'un en bakımlı parklarından biri. 60 bin metrekarelik bir alan üzerine kurulu. Onlarca ağaç ve çalı çeşidi var.

Çengelköy, Çınarlı Cami Sokak:

Çengelköy kahvesindeki çınar ağacı, Boğaz’ın neredeyse en yaşlı ulu çınarı. Yıllar önce kurumuş dallarından biri düşüp bir insanın ölümüne sebep olmuştu. Karakol'un çapraz arkasında, sahildeki çay bahçesinde. Gökyüzü ağacın yapraklarından görülmüyor.

Koşuyolu, Muhittin Üstündağ Caddesi:

Sıra sıra ağaçlar. Yaşlı çınar ve meşeler. Ara sokaklar çok güzel, çünkü basamaklı arabanın giremediği aralık, dar sokakçıklar var; yerlerde dökülmüş yapraklardan toprak görülmüyor.

Gingko Ağacı

Gingko ağacı, uzun yıllardan beri Çin ve Japonya'da tapınakların, mabedlerin bahçelerine dikiliyor. 1855'de Ihlamur Kasrı’na dikilmiş. Girişte hemen solda. İstanbul'da en büyük çap ve boya ulaşmış gingkolar Baltalimanı'nda, İstanbul Üniversitesi Sosyal Tesisleri'nin bulunduğu bahçede. Kanlıca'da Sabancı'nın yalısının bahçesindeki ginkgo da devasa boyutlarda. İstanbul'daki bir diğer yaşlı gingko ağacı da Büyükdere'deki Rus Elçiliği korusunda karşımıza çıkıyor.