Van’ın denizi kışa hazırlanıyor

Van ve Bitlis’te gölün adı denizdir. Van Gölü’nün enginliğinde kaybolup gider, bir süre sonra siz de göle deniz demeye başlarsınız. Ekim ortalarından itibaren çevresindeki dağlara kar düşmeye başlar, manzara değişir. Soğuklar bastırmadan gölün çevresinde çıkacağınız bir gezide, doğal ve tarihi güzellikleriyle Adilcevaz, Ahlat, Erciş’e hayran kalırsınız. Bu gezide Süphan Dağı’yla arkadaş olursunuz, yol boyunca size eşlik eder.

Van Gölü’nün çevresi 430 kilometre. Van ve Bitlis’in gölü çevreleyen karayolları yeni ve şehirlerarası standartlarda. Göl çevresi karayoluyla 300 kilometre civarında. İki günlük bir hafta sonu tatilinde, tüm göl kıyısını hakkını vererek dolaşıp tekrar Van’a dönebilirsiniz. Van’dan Doğubeyazıt yönüne gidilerek başlanacak gezinin ilk uğrağı Muradiye Şelalesi olmalı. Muradiye’de su 5O metreden düşer. Coşkun olduğu zamanda giderseniz su zerrecikleri yağar üstünüze. Adını Bağdat seferi sırasında buraya uğrayan 4. Murat’tan alan şelaleden sonra Erciş gelir önünüze. Yeşilerin arasındaki Erciş bölgenin en büyük nüfusa sahip ilçesi. Ercişli Emrah hemen hatırlanır bu yöre gezilirken. Bir ozan adını yazıp geçmiştir bu topraklardan. Kimse silemez.

RENK DEĞİŞİMİ ETKİLEYİCİDİR KIYISINDAN AYRILAMAZSINIZ

Süphan Dağı, Van Gölü kıyılarının her noktasından gözükür. Gölün hep arkasındadır. Bekçisi gibidir. Azametlidir. Doğa ile ilişkilidir tüm görüntüleri. Bazen sis olur zirvesinde, bazen bulut, kimi zaman tamamen örtülür. Bazen kaş çatar, bazen güler, yüreğinizi coşturur. Van Gölü kıyılarını dolaşırken onunla arkadaşlık etmek zorundasınız. Çünkü 300 kilometrelik, yol boyunca hep yanınızda, karşınızdadır. Bazen önünden geçersiniz, bazen karşısından bakarsınız... 4 bin 58 metre yüksekliğindeki Süphan’ın zirvesinden hiç kar eksik olmaz. Beyaz duru şapkası mevsimine göre büyür küçülür. Kış gelince de beyaz kürküne bürünür.
Erciş’ten sonra yol gölün kıyısından gider. Önünüzde Adilcevaz vardır. Küçük güzel bir ilçedir. Gölünün kıyısından biraz içerdedir ilçe ama kıyı hep canlıdır. Balık lokantaları parklar, sıralanır. Gölün kuşları akın ederler bu kıyılara.
Adilcevaz da her yıl Ceviz Festivali yapılır. En iyi cevizin Adilcevaz’da yetiştiğini söylüyor yöre halkı. Ve ceviz ağacından çok ilginç bastonlar yapıyorlar. Yöreye özgü bu sanat her geçen gün gelişiyor.
Adilcevaz’ın çıkışında kıyıda durup göle bakmak gerek. Van Gölü’nde oluşan mavi ve yeşilin tonlarını ben hiç bir gölde görmedim. Öylesine naiftir renkler. Işığın önünde her an değişen onlarca ton mavi, onlarca ton yeşile bürünür sular. Öylesine huzur verir ki gölün renkleri, insan kıyıdan ayrılmak istemez.

GÖLÜN TEK SESİ

Ve bir vapur geçer uzaktan. Karlı dağlar arkadan bakar. Gölün tek yolcusunu selamlarlar. Vapur, Tatvan - Van arasında çalışır, gölün heyacanıdır, sesidir. Ve sürüler iner kıyıya. Arka arkaya dizilir koyunlar, yürür giderler gölün kıyısında. Dört bir yandaki karlı dağlara süs olur koyunlar.
Gölün kıyısında kuşlar çobanlar ve tarlalarında çalışanlar bu panoramaya öylesine yakışırlar ki...
Sonra muhteşem kent Ahlat çıkar ortaya. Yöreye özgü taşlarla inşa edilmiş, konutlar kümbetler bir bir geçer yanınızdan. İlerde dünyanın en önemli mezarlıklarından birisi sizi beklemektedir. Selçuklu mezarlığı çağında dünyanın en büyük Türk İslam mezarlığıdır. Dört binden fazla mezar vardır burada. Her birisi birer anıttır. Karın yağmurun sıcağın soğuğun önünde eriyen mezar taşları şaşırtır insanı. Bunların korunmayışına yürek yanar. Nice motifler taşa işlenmiş nice şekiller...
Çok özeldir Van Gölü’nün kuzey batı kıyıları. Süphan Dağı gölün renkleri, tarihi değerler ve yerel yaşamla buluşulur. Dileyen Ahlat’tan çok özel bir yer olan Nemrut krater gölüne çıkabilir. Değişik renklerin içine düşüp Süphan’la söyleşmek isterseniz, hafta sonunda sözünü ettiğim kıyılara uzanın. Çok güç değil. Uçakla Van’a ineceksiniz, otomobil kiralayıp, Van’dan yine uçakla döneceksiniz...