Åžiirlerinden: Bahri Hazer

Ufuklardan ufuklaraordu ordu köpüklü mor dalgalar koÅŸuyordu;Hazer rüzgârların dilini konuşıyor balam,konuÅŸup coÅŸuyordu!Kim demiÅŸ "çört vazmi!"                            Hazer ölü bir göle benzer!Uçsuz bucaksız başı boÅŸ tuzlu bir sudur Hazer!Hazerde dost gezer, e.....y!..                            düşman gezer!Dalga bir daÄŸdır                 kayık bir geyik!Dalga bir kuyu                 kayık bir kova!Çıkıyor kayık             iniyor kayık,devrilen         bir atın               sırtından inip,ÅŸahlanan         bir ata               biniyor kayık!Ve Türkmen kayıkçıdümenin yanına baÄŸdaÅŸ kurup oturmuÅŸ.Başında kocaman kara bir papak;bu papak deÄŸil:tüylü bir koyunu karnından yarıp                                          geçirmiÅŸ başına!Koyunun tüyleri düşmüş kaşına!Çıkıyor kayık              iniyor kayıkVe kayıkçı"Türkmenistanlı bir Buda heykeli" gibidümenin yanına baÄŸdaÅŸ kurup oturmuÅŸ,fakat, sanma ki Hazerin karşısında elpençe divan durmuÅŸ!O da bir Buda heykelinin taÅŸtan sükûnu gibi kendinden emindümenin yanına baÄŸdaÅŸ kurup oturmuÅŸ.Bakmıyor           kayığa                sarılan                        sulara!Bakmıyor           çatlayıp                    yarılan                          sulara!Çıkıyor kayık               iniyor kayık,devrilen        bir atın              sırtından inipÅŸahlanan         bir ata               biniyor kayık!- Yaman esiyor be karayel yaman!  Sakın özünü Hazerin hilesinden aman!  Aman oyun oynamasın sana rüzgâr!           - Aldırma anam ne çıkar?  Ne çıkar            kudurtsun                       karayel                                suları,Hazerde doÄŸanın                      Hazerdir mezarı!Çıkıyor kayık               iniyor kayıkçıkıyor ka...            iniyor ka...Çık...     in...        çık...                                           (1928)Â