Mucebince Amel Oluna

Öykü yazarı Ahmet Sırrı Arvas, bugüne kadar sadece tarih kitaplarıda okuduğumuz Osmanlı'yı ve o dönemin yaşam tarzını hikaye tadında sayfalara taşıyor.

“Osmanlı hiçbir kültürü ezmez ve hepsine de bağrında yer açar. İşte bu yüzden Osmanlı sofrasında Kafkas lezzetleri de Yemen tadları da olur. Bu Rum'dur, şu Ermeni'dir demez, kiminden taş işçiliği, kiminden kuyumculuk öğrenirler. Bizans'ın köklü keramik kültürüne takla attırıp çinicilik gibi nadide bir sanatı insanlığa armağan ederler. Osmanlı mimaride de zirvelere oynar, onun kubbeleri gözleri yormaz ve minareleri şehirlere şiirvari bir siluet verir. Onlara ilave edeceğiniz tek taş fazla, çıkarılacak tek tuğla eksiktir. Bir eser doğa ve çevresi ile ancak bu kadar uyumlu olabilir... Osmanlı "evdeki değerli eşyayı kıran beslemeleri kollamak" için bile vakıf kurar. Sadece insan haklarına değil hayvan haklarına da saygı gösterir. Binaların cephelerine, ağaçların dallarına kuş yuvaları yapar, dağlardaki aç kurtlara et taşırlar. Osmanlı mülkünde yabani hayvanların gözü açlıktan kararmaz, kurtlar sürülere ve ahırlara saldırmaz. Hepsi bir yana Osmanlı Asya'dan kopup gelen bir yörük taifesi olmasına rağmen denizcilikte zirveye oynar. Bırakın deniz tezgahlarını Birecik tersanelerinde (Dicle üzerinde) yılda 300 gemi yapar. “