İnanç bir mucizedir

Bir cümle, yarım yamalak da olsa, aklımda kalmış. Texas Austin’den bir prof. Hz.İsa’nın gösterdiği mucizelerden bahsederken şöyle diyordu:

‘Romalılar’ın hayret ettiği, İsa’nın mucizeler göstermesi değildi. O çağda hemen herkes mucizeler gösterirdi. Romalılar’ın anlamadığı, niçin tanrı mucizelerini fakir bir Yahudi köylüsüyle gösteriyordu?’

Biliyorsunuz, peygamberler peygamberliklerini ispat için mucizeler gerçekleştirmişler, gerçekleştirmek zorunda kalmışlardır daha doğrusu.

İncil de, Hz.İsa’nın ekmekleri ve balıkları çoğalttığını, cüzzamlı hastaları iyileştirdiğini, bir âmânın gözlerini açtığını, denizin üzerinde yürüdüğünü hatta ölüleri dirilttiğini (Lazar, çık dışarı!) anlatır.

Bu inançlar, Hıristiyanlığın dogmaları arasında yer alır.

İnsanlar bu mucizelere inanırlar.

Biliyorsunuz, müteveffa Papa 2.Jean-Paul’ü, sevenleri bir an önce ‘Aziz’ olarak görmek istiyorlar, yani işlemi hızlandırmaya çalışıyorlar.

Ancak – şimdi takvimi unuttum, çünkü bu öyle labada lubada olmuyor elbet – önce ‘beatifie’ olması yani Kilise tarafından kutsal kişi ilan edilmesi gerekiyor. Bunun yolu da... mucize göstermekten geçiyor.

Onun için epeydir, Papa’ya münasip bir mucize aranıyordu.

Ve galiba Fransa’da uygun bir tane bulundu. Hem de tazecik...

Geçen ekim ayında (Papa’nın ölümünden 6 ay sonra) meydana gelen bir mucize bu. Gerçi mucizenin şahitleri de, mucizeden istifade eden de rahibe, yani biraz kendin pişir kendin ye, ama olsun...

Bir Fransız rahibe, kanserin ‘final fazında’ imiş yani artık ölümü bekliyormuş. İki rahibe de başucunda dua ediyorlarmış. Derken, rahibeler Papa 2.Jean-Paul’ün aziz hatırasına dua etmeye başlayınca... bir mucize gerçekleşmiş ve ölümü bekleyen kanserli rahibe tamamen iyileşip ayağa kalkmış.

AFP’nin haberine göre, mucize uzmanı tıp doktorları bu üç rahibenin sebep olduğu mucizeyi incelemekteymişler. Eğer rapor olumlu çıkarsa, Vatikan, gönül rahatlığıyla 2.Jean-Paul’ü – azizlik yolunda ilk adım olan – ‘kutsal kişi’ ilan edebilecekmiş.

*

Böyle ironik konuştuğuma bakmayın, insanların inancına saygısızlığımdan değil, bu tür dogmalara, efsanelere inanan insanları, inanabilen insanları – çünkü zorla olmuyor – biraz kıskandığımdan.

Ailenizin Sırdaşı Okşan Abla’ya mektup yazmış arkadaş. Rüyasında pazara gitmiş, örgü ipi (ne demekse) görmüş, bir de – unuttum şimdi – ne olduğunu bilmediğim bir bez örtü satın almış, soruyor:

- Bu rüya hayra alâmet midir?

Okşan Abla da müjde veriyor: Rüyasında örgü ipi görmek ve bilmem ne örtüsü satın almak mutlu bir haber alacağınızın habercisidir.

Beriki kim bilir ne kadar mutlu! Yılbaşı’nda tam bilet almış gibi umutla bekliyor... Rüyasında örgü ipi gördü ya, eh iyi bir haber gelecek alimallah!

İnanıyor. İnanmasa, e-posta atıp, mektup yazıp, koskoca bir rüya tabircisine niye sorsun!

Tabii böyle şeylere inanmak bazen de korkuya, endişeye sürükler insanı.

Prof. Zekeriya Beyaz’a yazan bir okuru, belli ki, evlenmeyi bekleyememiş işi bitirmiş. Ama şimdi bir korku almış içini... Günaha girmiş ya. Yine de, mucizelerden ümidini kesmiyor, soruyor ilahiyat hocasına bir umut:

“Nikâh yapılmadan birlikte olan iki kişinin evlendikten sonra günahlarının affedilip sevap olarak yazılması mümkün müdür?” (Takvim, 1 aralık)

Pazarlığa bakar mısınız?

Kendini tutamamış bir halt etmiş, şimdi hem ‘günahlarımız affedilsin’ diyor, hem, af da yetmiyor, üstüne sevap yazılabilir mi, diye soruyor. Ba ba ba ba...

İnanmayacaksınız ama... İsteyenin bir yüzü hesabı... arsızlık etmekte haklıymış.

Oluru varmış bu işin.

Prof. diyor ki “Nikâh geçmişi siler ve örter. İki kişi nikâhsız olarak gayrimeşru ilişkiye girse, sonra nikâhlanıp evlenmiş olsalar, nikâh öncesi günahları affedilir. Bazen (önemli noktaya geldik) günâhların sevaba tebdil edilmesi de mümkündür...”

Ancak, uyanıklık etmeyin diyor Zekeriya Hoca, (Bu kuralı) “İleride nası olsa nikâh yaptıracağız, diye gayrimeşru ilişkiye girmeyi teşvik olarak algılamamak gerekir...”

İnancın kendisi, başlı başına bir mucizedir zaten!