Hadi sigarayı bırakalım...

Eğer bıraktıktan sonra “Şu kadar gün, ya da ay oldu” gibi bir çeteleniz varsa yandınız demektir, çünkü geri dönmeniz, yeniden başlamanız kesin.

Çünkü teselli olacağınız, konuşacağınız konu önünüzdedir: “Tam dokuz ay bıraktım ama beceremedim. Yine de kâr, kârdır”

Sigarayı bırakmak aslında bir kâr-zarar hesabı aslında.

Sık sık anlatmışımdır....

Üçüncü Cumhurbaşkanı rahmetli Celal Bayar, bilmeyenler için hatırlatalım tam 104 yaşında bu dünyadan göç etti.

Sigara içmediğinden değil.

İçmiş.. 30 yaşlara kadar...

102 yaşındayken, Büyük Ankara Otelinin lobisinde kendisiyle sohbet etme şansım olmuştu.

Gazeteci arkadaşlarla iş sonrası bir iki kadeh parlatıyorduk otelin lobisinde. Damadı ile lobiye gelen Celal Bayar’ı görünce ayağa kalkmıştık. O da saygımıza karşılık masamıza gelip hatırımızı sormuş, yemekten sonra sohbet etmek istediğini söylemişti.

Sohbette, gazeteci takımının fazla sigara içtiğini gördüğünden olacak “Ben sigarayı nasıl bıraktım, anlatayım mı?” demesin mi...

Biz de merak ettik. Merak ettik, masadaki arkadaşlar ve ben sigara içenler arasında değil, “yiyenler” kategorisinde yer alıyorduk çünkü.

“Eski Meclis’i bilirsiniz. Oldukça dar alandadır. Büyük kurtarıcı Atatürk, ilk Meclis’te Nutuk’u okumaya başlayınca tabii tüm mebuslar dikkatle onu dinliyorduk. Dinlemek gerekirdi. Dinlemeye mecburduk üstelik. Çok önemli görüşler ortaya koyuyordu. Ama sözleri uzadıkça ara verene kadar benim de sigara krizim tutuyordu. Bir yanda Atatürk’e saygı, diğer yanda sigara. Yani sözlerine ara verene kadar dayanmak zorundaydım. Sonra o an karar verdim. Saatlerce direnmiştim. Nasılsa uzun süre nefsimle mücadele etmiş ve kazanmıştım. Atatürk sayesinde, yani Nutuk sayesinde, sigarayı bırakmaya karar verdim. O gün bugündür sigara içmem…”

Sonra ekledi:

“Sakın sigaralarınızı söndürmeyin. Ben o günden beri pasif içicililik yaparım. Yanımda sigara içen olursa develer gibi kafamı uzatır, onun kokusuna olan hasretimi gideririrm. Şimdi de öyle yapacağım..Beni bundan mahrum etmeyin.”

Tabii kahkahaları patlatmıştık hep birlikte...

Celal Bayar iki yıl sonra öldü ve aramızdan ayrıldı.

Ama onun sigarayı bırakma öyküsü bizi etkilemişti.

Etkilemişti ama nereye kadar?

Bir kaç gün deneyenler oldu aramızdaki arkadaşlardan..

Ama tutturamadı kimse.

Ben yıllarca içtim. Üstelik bile bile...Gün be gün zehirlenerek.

Şimdi herşey geride kaldı...

Hedef koymuş gibi olmayayım ama bir yılı aşkın süredir nikotin hazretleri ile dargınız.

Barışmaya da niyetim yok.

Yıllarca esiri olmuşum meğer.

Evet kilo aldırıyor insana...Yedi kilo fazlam var.

Ama en önemlisi yediğimin tadını alıyorum. Oksijeni yakından tanıdım.

Yeni kokular keşfediyorum orman içinde yürüyüş yaparken.

Sigaralı ortamlara girmiyorum.

Ve kendime yeni hobiler edinmeye çalışıyorum.

Asabiyetim var ama olsun. Bu halim de geçer...

Dünyada sigarayı bırakma günü bugünmüş... Yani 9 Şubat’mış.

Çok da umurumda değil.

Bence hergün sigarayı bırakma günü olmalı... Her gün bırakılabilir...

Yeni bir güne başlarken..Yeni bir karara imzanızı atın.

Rahmetli Bayar sohbetin sonunda “Sigarayı bırakmayı, kâr-zarar hesabı gibi addedin. Sağlık açısından da ekonomik olarak da. Çok büyük meblağlı bir senet imzalamış gibi addedin kendinizi. Ödeyemeyeceğiniz bir senet karşılığı bırakmayı deneyin, bırakırsınız.” demişti.

Çok da haklı galiba.

Hadi imzalayın büyük meblağlı, mesela 2 milyon dolarlık borç senedini.

Ya o parayı hayat boyu ödeyeceksiniz, ya sigarayı bırakacaksınız.

Hangisi kolay sizce..

Tabii ki sigarı bırakmak.

Hadi hayırlı sigarayı bırakmalar.

Sezai Bayar

Serdar’ın notu: Bu yazı 9 şubat tarihinde yayına girecekti, ama Sezai Abi’nin İLAÇ DOSYASI’nı kesmek istemedim.