Bir tatlı huzur: Gökçeada

Burası tarihteki adıyla ‘İmroz’ olan, çorak topraklardaki Bereket Tanrısı Imbrasos'un bolluk diyarı Gökçeada… Biraz olsun şehrin gürültüsünden sıyrılmak istiyorsanız en doğru adres… Gökçeada dendiğinde hemen hemen herkesin aklına Rum köyleri ve muhteşem sahilleri gelir. Ama bu güzel cennet sadece bu kadarla sınırlı değil. Rüzgarlı havası, ister kumluk ister kayalık denizi, lezzetleri ve meşhur gün batımıyla size aradığınız her şeyi verebilir. İşte size Gökçeada gezi rehberi…

Antik Yunan’a kadar uzanan tarihiyle, Homeros'un İlyada destanında Deniz Tanrısı Poseidon'un adası olarak anlatılmış Gökçeada…

Bu huzurun merkezine Saros’daki Kabatepe feribotuyla geçiliyor. Bence bu yola en güzel gece dört civarı çıkıp, İstanbul Kabatepe arasını dört buçuk saatte alıp, sabah 8.45 feribotunu yakalamak.

Bir saat yirmi dakika sonra adadasınız. Hafta sonu veya özel bir günde gittiyseniz feribotta inanılmaz bir kuyruk oluyor. Gerçi 40 araçlıkta olsa online bilet alma kolaylığı var artık.

Pazartesileri kalkan bir uçak vardı, onunda bu sene olmadığını söylediler. Feribotla araç geçişi 35 TL, karavan içinde ayrıca 30 TL ödedik. Araç içi yolcuya ekstra ücret alınmıyor.

Biz Kefalos'daki dalış kulübündeki arkadaşlarımızın yanına gidiyoruz. Kefalos'da birkaç tane karavan kampingi var. Günlük 30 TL civarı. Elektrik ve su alabiliyorsunuz. Çadır kurma imkanınızda var.

Adanın Kefalos tarafı kumluk bir plaj. Her daim esen rüzgarı burayı wind sörf ve kite sörf cenneti yapmış. Bu sporları öğreten okullar var.

Tuz gölünün etrafından gidilen, Bulgar ve Romenlerin karavan ve çadırlarla geldiği bembeyaz köpüklü plajda gökyüzü uçan kite sörfçülerle kaplı…

Öyle güzel bir görüntüsü var ki, tarif edilemez.

Benim uçuş stilim pareomla olsa da doyumsuz manzara ve yapılan akrobatik hareketlerle mest olarak hepsini ayakta alkışlıyorum.

Türk plaka yok. Kefalos tarafında bir Tuz gölü var. Buraya akan bir akarsu yok. Deniz suyu ve yağmurlarla oluşuyor.

Burası sonbaharda flamingoların uğrak yeri. Bu göle gelen dibinden çıkardığı siyah krem kıvamındaki çamuru vücuduna sürer. Bulabilirseniz tabi… Baya aramak zorunda kaldık. Tabanı kalın bir terlikle giderseniz çamurlu kısıma benim gibi yapışıp kalmazsınız.

Çamur resmen vakum yapıyor. Çamuru bulunca altın bulmuş gibi seviniyorum, başlıyorum oynamaya. Çok gülüyoruz aldığımız şekillere. Kokusu fena, hala leş gibi kokuyorum.

Tuz gölüyle Kefalos plajının arası kısacık. O arayı yürürken çamur kuruyor.

Arada o halde araçlara otostop yapmayı ihmal etmiyorum. O halimizi gören herkes bize çok gülüyor.

Çamuru denizde yıkamak gölün çamurunu bitiyor mu bilmiyorum ama denizde çok kolay çıkıyor ve ipek gibi bir cildiniz oluyor.

Biz gelirken ana ihtiyaçlarımızı Gökçeada merkezinden almıştık. Şehir gibi bankalar, marketler, kasap, restoranlar her şey var.

Adanın meşhur oğlağından, badem kurabiyelerinden yemeden dönmeyin. Kefalosa yakın olan köyde birkaç tane restoran, bakkal var. Oradan kısıtlı ihtiyaçlarınızı giderebilirsiniz. Akşam saatlerinde Kite sörfçülerin uğrak yeri oluyor köy.

Biz Divepark’taki arkadaşlarımızın yanına dönüp muhabbete doyuyoruz. Gece rüzgâr o kadar şiddetli oluyor ki, karavan konusunda deneyimsiz olan ben karavanın ne zaman devrileceğini bekliyorum sabaha kadar. Rüzgar ertesi günde şiddetli.

Arkadaşım kitesurf yapacak. Salda Gölü’nde hevesi kursağında kalmıştı, bu sefer de rüzgar çok ve de antremansız. O zaman adayı gezmeye çıkıyoruz. Sualtı milli parkının olduğu, benim kendisine aşık olduğum Yıldızkoy’a gidiyoruz önce.

Adada kalanlar genelde Bademli köyündeki sayısız apartları tercih ederler. Yıldızkoy’a giderken bu şirin apartların olduğu bir yerleşim yerinden geçersiniz.

Adanın kuzeybatısındaki bu koyda bir kamp alanı var. Artık karavan kabul etmiyorlar. Çadır sizden olursa kişi başı 30 TL, kahvaltıda alırsanız 55 TL. Seneler önce burada kalmış, sıcak duşlu, internetli, harika çalan müzikleriyle herkese anlattığım kamp yüksek ücretiyle beni şaşırtıyor.

Bir kere rüzgarsız haline denk gelip göl gibi olan koyda dalıp çıktığım, kayalarına tırmandığım koy yine rüzgarlı ve dalgalı.

Benim gibi kaplumbağa kayalıklarına gitmeyi, tırmanmayı seviyorsanız sağlam bir ayakkabıyla gidin.

Çok değişik bir kaya yapısı var. Plajı taşlık ve suyun içi kaygan kayalık, bir dubalı iskelesi var. Atlarken dikkatli olun, çok derin değil. Biz milli parkın da içinde kaldığı koyda dalıp çıkıp kamp alanında bir şeyler yedik. Bir ada tostu 12 liraydı. Bize pahalı geldi. Sırada Zeytinli köye gidip Barba Hristo'nun damla sakızlı muhallebinden yemek, dibek kahvesi içmek var.

Köydeki Rum okulu 2015te 3 ögrencisi için kapılarıni acmıştı ama şimdi yine tadilatta. Okulun önünde ücretsiz bir park alanı var. Eski taşlarla kaplı Rum sokaklarından dolana dolana tırmanırken harika sokaklardan geçiyorsunuz.

Köy hareketli. Burayı terk edip gidenler yaz aylarında köylerine geri dönüp para kazanıyorlar ve eylülde kapatıp gidiyorlar.

Sırada Dereköy var. Buradaki tarihi kiliseleri ve çamaşırhaneyi gezeceğiz. Köyde karşılaştığımız genç bir delikanlı bize çamaşırhanenin yanında dut ağacının yerini tarif ediyor. Ellerimizi dut yaprağıyla yıkarsak boyasının çıkacağını da anlatıyor. Adını öğrenemeden de hızlıca uzaklaşıyor. Dereköy zamanında adanın hatta Türkiye'nin en büyük köyüymüş.

Haliyle en büyük çamaşırhanede burada… İlk defa tarihi bir çamaşırhane görüyorum. Şimdilerde 150 hane anca yaşıyor. Her yer yıkılmış, viran. O yıkılmış evlerin üstünde satılmıştır yazıları var. Kim almış niye almış bilinmez.

Yukarı Kaleköy’e dönüp meşhur gün batımını yakalıyoruz. Çok fazla insan var. Ellerinde şarapları bekliyorlar. Aşağı Kaleköy de çok güzel restoranlar var. Adanın en hareketli bölgesi burası. İncik boncuk, kahve, tavernalar...

Bir dalış kulübü var ancak benim gibi yıldızı olanları daldırmayı sevmiyorlar.

İlk defa dalacaksanız sizinle çok ilgileneceklerdir. Kefalos’daki dalış kulübünde her türlü dalabilirsiniz. Adada bir şelale var ama bu seferde gitmeyi başaramadım. Toprak bir yolu var ve yerden yüksek bir araç gerekiyor. Biz yarı yoldan döndük. Gidenlere göre çok güzelmiş. Dereköy’den biraz ileride sağdan ayrılan bir yolu var.

Adanın ve Türkiye'nin en batı ucu Uğurlu- Gizli liman. İri kumlu uzunca bir plajı, sağ taraftaki çamlık alanıyla kampçıların gözdesi. Ücretsiz olmasının da etkisi çoktur bence. Gün batımlarıyla ünlü. Sessizlik ve rüzgarsız bir plaj arayanlar adanın güneyindeki Laz koyuna gitmeli. Genelde rüzgarsız oluyor.

Adada internet çok iyi çekmiyor. Hatta yunan hatlarına geçiyor. Adaya geçerken şebeke ayarlarınızı otomatikten çıkarmanızı tavsiye ederim. Gökçeada genelde rüzgarlı havasıyla, ister kumluk ister kayalık deniziyle, adaya has lezzetleri, meşhur gün batımlarıyla size aradığınız her şeyi verebilir, her zevke uygun bir yer.