Allah'ına kadar aşk

“Aşk aşktır, memleket ayrımı yapmaz” diyorsanız ya Adanalı değilsiniz ya da hiçbir Adanalıyı sevmemişsiniz demektir. Hatta daha da ileri gitmek gerekirse aşk konusunda biraz da yarım kalmışsınız diyebiliriz. Çünkü “Allah’ına kadar aşkı” anca bir Adanalı yaşayabilir veya yaşatabilir size…
Abarttığımı düşünüyorsanız bir Adanalıya sorun. Ya da daha da iyisi Adanalıya aşık birine sorun. Size aşkı ve tutkuyu bir de o anlatsın. Ondan sonra karar verin, öyle bir aşkı tatmış mısınız bugüne kadar tatmamış mısınız…

Dün ve önceki gün Adana sokaklarında tişörtlerinin üzerinde “İstanbul bir heves ise Adana tutkudur” yazan yüzlerce kişi vardı. İlk bakışta abartılı bir söylem gibi gelse de aslında köküne kadar doğru. Çünkü Adana tutkudur, Adanalılar da görüp görebileceğiniz en tutkulu insanlardır… Tutkuyla sevmek Adanalının kitabında ilk sayfadan başlar sonuncusuna kadar devam eder. Ara vermeden sever Adanalı. Koşulsuz sever. “Önce işini kur, askerliğini yap, ayaklarının üstünde dur, ünlü ol, zengin ol, kusursuz ol” demez. Şart koşmaz. Araya esler vermez. Kusurlarıyla hatalarıyla ve tabiri caizse manyakça sever.
 

Kendi ekseninde romantiktir Adanalı. Belki kapınızı açmaz ama son nefesine kadar arkanızdadır. Yeri gelir sizin için dünyaları yakar, yeri gelir kapınızın önünde nöbet tutar. Çünkü Adanalı severse karşısındakine kendisini dünyanın en önemli, en mükemmel insanı gibi hissettirmesini bilir.
Kadını da erkeği de yemek yapmaya doğuştan yeteneklidir. Elinin tadı vardır. Sahanda yumurta kırsa “İçine ne koymuş acaba” diye merak edersiniz. Yemeği etsiz, salçasız ve acısız yemez.

Ama sadece yemekleri ya da kebabı acılı değildir, aşkı da acılıdır Adanalının. Yerken ağzınızda festival havası estiren, biraz acıtırken biraz acıktıran,yuttuktan sonra bir lokma daha almak için bir saniye daha bekleyemeyeceğiniz türden bir aşktır Adanalınınki.Ha bir de Çukurova’nın verimli toprakları gibi bereketlidir Adanalının aşkı. Sevdikçe sever. Doymaz. Bıkmaz. Yeter demez. Güneşi kadar aşkları da yakıcıdır. Çünkü ne istediğini iyi bilir ve istediği şey için sonuna kadar mücadele eder Adanalı.

Kısaca Adanalıyla aşk başkadır… Tatmayan bilemez…
 

Eleştireceklere Not:
Güneyin cazibe merkezidir Adana. Çok göç alır. Gerçek Adanalıyla Adana’ya göç etmişi karıştırır yurdum insanı. Üçüncü sayfa adliye haberlerine bakarak yorumlamaya çalışır Adana’yı ve Adanalıyı. Hatadır. Adanalıyı anca yakınında olunca tanıyabilir insan. Bir tanıdı mı da bırakmak istemez…
 

Erkekgiller

Adana’nın aşkları kadar meşhurdur erkekleri. Delikanlı, dürüst, harbidir Adana erkeği. İyi huyları başka, kötü huyları başka yakar adamı. Adanalıdır, Allah’ın adamıdır ve:

• Her sofranın adamıdır. Öğlenden oturur sabaha kadar içer, eğlenir, eğlendirir. Kolay kolay bozulmaz. Bozulsa da çaktırmaz…
 

• Kavgadan kaçmaz. Dayak yiyeceğini de bilse şerefiyle dövüşür…
• “Bilader” demez, “Aga” der…

• Yeri geldi mi esaslı hatta biraz da edebi küfreder…

• Adanalı yarı yolda bırakmaz adamı. Düşene bir tekme de o atmaz. El uzatır. Kalbini, yuvasını, sofrasını, cüzdanını açar…

• Sefa adamıdır. Cebinde beş lirası varsa beş liralık ağırlar sizi. Durup da az param var ya da param bitti hesabı yapmaz…

• Bazen bir oturuşta bir kazan şırdan yer bazen de sabahın üçünde kebabını beşinde ciğerini yer, mide fesatı geçirmez…

• Ağzının tadını iyi bilir…

• Her ortamda mangal yakmayı becerebilir…

• Akdeniz insanıdır, güzeldir, yakışıklıdır, egzotiktir. Çoğunlukla esmer, ara sıra sarışın azca da kızıl, çoğunlukla da kıllıdır…
 

• Halay başıdır…

• Tespihi konuşturur…
 

• En az bir kere Sevgi Adası’nda, olmazsa Dilberler Sekisi’nde arabanın camlarını buğulandırdığı olmuştur…

• Nerde yaşarsa yaşasın arabası “01” plakadır…

• Kendini anlatmaya ilk olarak “Adanalıyım” diye başlar…

• Öyle sınırsız, öyle derin, öyle çok sever ki korkarsın…

• Delikanlıdır…

• İmparator Fatih Terim’dir…
 

• Çirkin Kral Yılmaz Güney’dir…

• Ferdi Baba’dır…