3 kuruş fazla olsun, kırmızı olsun

İlkokuldayken siyah önlük giyer, beyaz yaka takardık. Ama ayakkabılarım illa ki kırmızıydı. Orta okula geçince cinsiyet ayrımcılığın alasıyla tanıştım. Erkekler lacivert, kızlar ise kırmızı ceket giyerdi. E, 3 kuruş fazla olsun, kırmızı olsun demez miyiz? Ayrımcılığa ergen aklımızla çok fazla ses çıkmadı.

Sonra İzmir Kız Lisesi yılları... Kıpkırmızı ceketli binlerce genç kız Konak' tan Karataş' a doğru yürürdük. Bize kırmızı karıncalar, Napolyon' un askerleri derdi esnaf. Çünkü Kemeraltı Çarşısı' nın altını üstüne getirirdik.

Bizi kırmızıyla okul benimsetti aslında. Bunca kırmızıdan sonra gidip kahverengi ruj sürecek halimiz yok ya...

Derken evlilik ve annelik.

Değil ruj sürmek, saçımı tarayacak vaktim kalmadığından uzuuuun bir süre rujun ne olduğunu unuttum. Bebeğim büyüdükçe bir ruj sürecek fırsatım olduğunda çektim kırmızıları, koştum işe.

Çocuklar sever kırmızı ruju. Ne zaman kullansam, "örtmenim çok yakışmış" demişlerdir. Çünkü çocuklar canlı renkleri sever, yülen yüzleri hemen seçer.

Niye sürülmesin ?