Parkta maymunlarla

La Montagne des Singes yani Maymunlar Dağı’na on gün önce Fransa’dayken gittim. 1969 yılında kurulan büyük parkta soyu tükenmekte olan bir maymun türünün (macaques des Barbarie) dünyasının ortasında buldum kendimi. O parkta yetiştirildikten sonra yeniden doğgal ortamlarına yollanıyorlarmış. Hem koruma amaçlı park hem de bilim insanlarına gözlem yapma olanağı veren kocaman bir laboratuvar.

Ben de kendi gözlemlerimi yaptım.

Adını, anavatanları Cezayir ve Fas’ın Berberi bölgelerinden alan maymunlar için elimize patlamış mısır alırken uyarıldık. “Mısırları cebinize koymayın, görürlerse oraya uzanmaya çalışırlar. Mısırı avcunuzda tutun. Dolu avcunuzu göğsünüzün üzerinde koyun. Diğeri ile mısırları�teker teker maymunlara uzatın oradan alırlar” dediler.

Bilmediğimiz bir dünyada beklenmedik durumlarla karşılaşmanın endişesi ile yola çıktık. Yol boyu bankların üzerinde irili ufaklı ve fakat çok düşünceli maymunlar oturuyordu.

Cesaretimi toplayıp, avcumdaki patlamış mısırı göz göze geldiğim bir tanesine uzattım.

Ağırbaşlı bir eda ile elini uzatıp aldı. İlk kez elime maymun eli değdi. Doğanın düzenindeki yerimi hissettim. Sevecenliğini fark ettim.

Mısırı aldıktan sonra aramızdaki bütün ilişki bitti. Ben artık yoktum.

Zaten insanların bacakları arasında dolaşmalarına rağmen, sadece insanlarla değil kendi aralarında da görülmez sınırlarını iyi çizmişlerdi.

Gruplar halinde yaşıyorlardı. Her grubun beslenebileceği doğası, bir su birikintisi ve geceleri tırmanıp üzerinde uyuyabilmeleri için yeterli ağaçları olan alanları vardı.

Grubu grup yapan ise liderleriydi.

Hayır lider,�grubun en yaşlısı değildi. En güçlü kuvvetlisi de değil. Hayır mutlaka erkek de olması gerekmiyordu. Liderler orta yaşlıydı. Önemli olan uzlaşmacı olmalarıydı. Sorun çözücü olmalarıydı ve grubun tüm üyelerinin güvenini kazanmalarıydı.

Vahşi yaşamdan, medeniyete, Makak’lardan herkese selamlar.