Kürtaj

Eh haliyle benim de söyleyeceklerim var bu konuda.
Ben karşıyım kürtaja.
Bir kere yaptırdım, hâlâ suçluluk duymaktayım.
Ama kızımı doğurduktan sonra barsaklarım düğümlenmişti ve ritim bozukluğum vardı, kocam korktu.
“Ya bir daha olursa?” dedi.
Hangi tür kürtaja karşıyım; kendilerini zevkin kollarına bırakan, “aman ya, bir şey olmaz” deyip önlem almayanların kürtajlarına, korunmayı bildiği halde kale almayanlara.
Hamile kalıp da “ay bilemedim, şimdi de kariyerimin en güzel yerindeyim, nasıl olsa yaparız sonra” diye konuşanlara ve bunun gibi bir sürüsüne karşıyım işte. Ha varsa bebekte hastalık ihtimali ya da anne elden ha gitti ha gidecekse lafım yok elbette.
Bir de tecavüz sonucu hamile kalanlar var ya işte orada takılıyorum bu ara.
Eskiden “aldırmasınlar” derdim.
Sonra psikiyatrim dedi ki;
“Tecavüz bir sapıklık. Eee, genleri düşün, ya bu çocuk da babası gibi olursa-ki yüzde olarak ihtimal çok fazla.”
Uzun lafın kısası karşıyım ben, herkes aklını başına devire de yaşanmasa kürtajlar, işte bence böyle.

Hadi len ordan

Geçen gün beni bir gazeteci aradı, “Ayşecim selam, sana bir şey soracağım. Haziranın bilmem kaçında, tatil yörelerinden birinde, nokta nokta açılıyor, seni davet ediyorlar. Uçağını, otelini onlar ödeyecek, hatta oradaki ihtiyaç ve harcamaların için sana bir de zarf verecekler. Eh sen de mekânı beğenirsen yazarsın iki kelime.”
Sinirlenince kaşınırım ben, başladım tepeden aşağı uyuz gibi kaşınmaya.
“Hop” dedim, “hop, alsınlar o zarfı nokta nokta... Oteli de alsınlar, uçağı da onlar da nokta nokta...
Yanlış adrestesin baba. Biz buralara böyle gelmedik, giderken de böyle gitmeyeceğiz, bilmem anlatabildim mi?”

Çapkın Ayşe

Annemle Nişantaşı’nda kalabalık bir kafede salata yiyelim dedik.
Ama içim pır pır, gestapo yine bir şeyime takacak diye ve beklenen an geldi;
“Bir daha seninle gitmeyeceğim bir yere.”
“Allah Allah, niye anne?”
“Yahu resmen erkekler gibisin, onlar nasıl kadınları keser, sen de erkekleri kesip duruyorsun.”
Şok oldum, şok.
“Ne alaka, kimi kesiyorum, yapma anne ya!” Hepsini hepsini kesiyorsun Ayşe, sen ne yapmak istiyorsun?”
“Valla kesmiyorum”
“Kesiyorsun.”
“Anne istersen biz bu yemeği keselim.”
“Bence de çünkü bu kadar ucuz gözüken bir masada oturmam ben, bye sana.”
Günahıma girmişti, aman dedim yapmadan suçlandın, başla kesmeye.
İki üç kesiverdim, sonra sıkıldım, birini beğensem bile şansım sıfır, etraf kaynıyor çıtır. Hesabı ödeyip kalktım. Yaz da geldi, durun bakalım, kısmet.