Kendine demokratlar

Dün, Avrupa Birliği’ni savunan ve demokrasiden yana olanları, Kürt sorunundan söz edenleri, Kıbrıs sorununda çözümsüzlük politikaları bir yere götürmez diyenleri "mütareke basını" ilan ediyorlardı. Onlar bugün Ergenekon zanlısı.

Bugün de, AKP’ye karşı her türlü muhalefeti "Ergenekonculuk"la damgalayan bir koro var.

Benim için, "al birini vur öbürüne."

Çünkü, Türkiye’yi kurtarmak için silaha sarılmayı, provokasyonla ülkeyi yönetilemez hale getirmeyi mübah görenlerle, siyasi iktidara hakimiyet amacıyla "düşman kampa" savaş açanlar halkın üzerinde tepindiklerini umursamazlar.

Dün de öyleydi, bugün de.

* * *

DÜN AKP’ye çok yakın bir gazetede bir meslektaşımız kendisinden hiç beklemediğim hırçınlıkla gazetecilere çullanıyordu.

AKP muhalifi bazı gazetecileri, yazıları nedeniyle darbecilikle suçluyordu.

Düşüncelerin ifadesi ne zamandan beri suç oldu?

Daha doğrusu hangi demokraside düşünce ifade etmek, yazmak, düşünceleri yaymak suçtur?

Türkiye’de Kürt gazeteciler üzerindeki baskılara karşı çıkarken, fikirleri nedeniyle terör örgütü üyesi sayılamayacaklarını söyleyenler biz değil miydik?

İnsan haklarını ve özgürlükleri savunurken, bizim gibi düşünmeyenlerin özgürlüklerini göz ardı edersek darbeci zihniyetle gerçek bir mücadeleden söz edebilir miyiz?

* * *

İFADE ve basın özgürlüğünün temeli bu anlayışta yatar.

Herkes düşüncelerini ifade etmekte özgürdür.

Düşünceleri nedeniyle kimse terör örgütü üyesi ilan edilemez.

Ama ne gariptir ki, bugün birçok önemli politikacı ve önemli gazeteci, düşünce suçunu savunur hale geldiklerini bile fark etmiyorlar.

Düşünce suçunu savunarak demokrasi yolculuğuna çıkmak mümkün değil.

Olsa olsa bu bir ahbap çavuşlar yolculuğu olur.

Ondan da halka hiçbir fayda gelmez.

* * *

DARBELERE ve darbecilere karşı mücadele, demokratik dönüşümü tam anlamıyla sağlayamıyorsa başarıya ulaşamaz.

Türkiye’de darbe girişimleri ve darbeciler hakkında soruşturmalar açıldı, mahkemeler kuruldu. İdam edilenler bile oldu. Sonuç?

Darbeler ve darbe tehditleri sürdü. Yapılanlar, bir kliğin diğerini tasfiyesine yaradı sadece.

CHP’nin darbeci zihniyete sahip çıkışını umursamadan, AKP’nin insan hakları ihlallerine göz yumuşunu görmezden gelerek Türkiye’nin demokratikleşme sürecinde hızla ilerlediğini söylemek mümkün mü bugün?