Üç kere beş... Onbeeeş

Azıcık kafayı sıyırdım galiba!

Matematiksel bunalıma girmiş, ne yapacağını bilemeyen, çaresiz bir anneyle karşıkarşıyasınız.

Lütfen anlayışlı olun.

Mevsimlerden okulun son haftaları.

Hava durumu yaza giriş.

Saat, 8 yaşında 3. sınıf.

Durum...

Vahim.

***

Bu aralar evde bir sürü misafirimiz var.

Yatılı.

Ev dandini ve çok da eğlenceli. Yer gök yatak oldu.

İşlerse her zamanki gibi, stresli.

Her gece sabaha karşı 2:00 gibi yatıyorum, gözlerim oldu kabak çekirdeği!

Sabah mailecek kalkıyoruz 05:45 gibi... Anca kendimizi hazırlayıp çocuklara yetişiyoruz.

Bu çok erken başlayan okul saatleri, etti bizi zırrr deli!

Türk insanı öyle sabahın köründe kolay kolay ayılamıyor. Avrupalılar sabah 5’ de cin gibi kardeşim, ben öğleden sonra 5 gibi anca kendime geliyorum J.

Koş işe haldır huldur, gir toplantılara-çık toplantılardan, car car konuş telefonda, at-sat derken... Kendimi kaybediyorum bazen.�

Burada bitse iyi.

Bitmez.

Esas olay akşama doğru başlıyor.

Çabbbuk Yonca! Koştur koştur yetiş eve bakiiim.

Neden mi?

Kızıma 2lerin 3lerin 4lerin 5lerin 6ların 7lerin ve 10ların çarpım tablosunu ezberletmem lazım da ondan.

Ay hiç istemiyorum!

Gıcık oluyorum çarpım tablosuna.

Gı-cık!

Şunun bir hapı olsa da, çocuk yutsa ve bu cefa bitse!

Ben zaten zamanında çok uğraştım ezberlemek için. Haydiii yeni baştan başla şimdi.

İnanın, bir tane ödev görmek istemiyorum.

Yani acaba beni anlıyor musunuz? Yoksa bir ben mi böyleyim?

Ne olacak şimdi, ben naaapıcam?

Şu çarpım tablosunu kolay ezberletmenin bir tekniği filan var mı?

İçimden ne ders çalışmak, ne de çalıştırmak geliyor.

Eşim de perişan.

Adam iş-güç-seyahat arasında çocukları görmek için çırpınıyor, bir de bu arada kalkıp problem çözmek inanın insana çok koyuyor.

Hale bakın:

Arabada çarpma,

Alışverişte toplama,

Yemekte bölme,

Yatmadan önce çıkartma yaparak zaman geçirmek beni sinir ediyor.

İçim kurudu bu hafta.

Neyse.

Yine acelem var.

Malum bu akşam sırada 8ler ve 9lar var.

Ben kaçıyorum...

Ha eğer olur da sağlam kalıp kafayı üşütmezsem,

Yarın da buradayım.

Yoksam, meraklanmayın.

Çarpım tablosuyla boğuşmaktayım.

Yonca

“çapçırtma”