Yüzücü!

Yavuz GÖKMEN

‘Yüzücü’, Frank Perry'nin yönettiği bir sinema filminin adıdır. Orijinal adı ‘‘The Swimmer’’dır. Ben bu filmi ilk kez çok gençken izlemiştim. O zamanlar bile, film bittiğinde içimde bir ürperti, ensemde bir garip sızı duymuş, üşümüştüm.

Filmin başrolünde Burt Lancaster vardır. Burt Lancaster bütün film boyunca üzerinde kısacık bir mayo ile görünür.

Film yükseğe döşenmiş rayların üzerinde hareket eden kameranın çekimleriyle başlar. Kamera yavaşça eğilir ve suya dalan bir adamı enseden görüntüler. Adam bir havuzda yüzmektedir. Havuzun diğer başına vardığında, görüntü bu kez daralır ve adam başını kaldırdığında kareye elinde kadeh tutan bir kadın eli girer.

Kadın, kadehi adama verir. Adam, kadehteki içkiyi gözünü kırpmadan içer.

Çünkü kadın, adamın eski sevgilisidir. Adam eski sevgiliden tehlike gelmeyeceğini düşünmektedir.

* * *

Adamla kadın arasında gelişen diyalog, izleyiciye durumu açıklar. Adam yıllar önce evini terk ederek gitmiştir. Şimdi karısına, çocuklarına dönmekte ve bunu komşu havuzlardan yüzerek yapmaktadır. Belki de bu bir kendisini affettirme yolu, belki de havanın aşırı sıcak oluşudur.

Bunu hiçbir zaman bilemeyiz. Ancak adamın yüz çizgilerinde umudun yanı sıra suçluluk duygusu da vardır.

Umut, her şeyin eskisi gibi olacağına dairdir. Adam bunu beklemektedir.

Filmin gelişiminden anlaşıldığına göre, adam bir süre önce oraların en görkemli kişisidir. Çok lüks ve havuzlu villalarla dolu yöredeki tüm kadınlar zamanında adama âşıktırlar.

Adamın kızları da vardır.

Ancak kaldığı kısa süre içinde eski sevgilisiyle hafiften flörte yeltenir. Ancak kadın buna izin vermez.

Bu belki de, hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını göstermek içindir.

Adam yalınayak oradan ayrılır. Yolunun üzerindeki başka havuzlara dalar. Eski dostları onu şaşkınlıkla karşılar. Adam aldırmaz.

Çıkıp bir başka havuza atlar. Orada enfes bir genç kızla karşılaşır. Adam onu tanımaz, ama kız adamı tanır.

‘‘Çocukluğumda ben size deli gibi âşıktım’’ der. Bu söz adamın hoşuna gider.

Orada enfes bir slow-motion koşu sahnesi yaşanır.

* * *

Evinden önceki son havuz, halka açık ticari bir havuzdur. Adam burada kendi evindeki dondurma makinesini görür. Dondurmacıyla ‘‘Bu benim’’ diye kavgaya tutuşur. Plaj sahibi korumalarıyla birlikte adamı itip kakar ve dışarı atar. Adamın dudağı kanamaktadır.

Tepeden iner ve evine varır. Ama kapı kilitli, camlar kırıktır. Evde kimse yoktur. Adam kırık camdan bakıp, içeride örümcek ağlarını görür.

Artık akşam olmak üzeredir. Adam kapının önüne çömelir. Başını eğer.

Aniden gök gürler ve sağanak bir yağmur başlar.

Kamera geri çekilir; evin önünde çömelmiş adamın çıplak yalnızlığını görüntüler.

Üşüdüğünüzü hissedersiniz; ensenize garip bir sızı saplanır.