Yasemin'ce

İlişkilerden oluşan hayatİlişki deyince hemen akla gelen ilk şey bir kadınla bir erkeğin ilişkisi. Sonra birbirini tanıyan insanların birbirleriyle aralarındaki ilişki. Peki, bunların dışında ilişkiler yok mu? Aslında birbirinizi tanısanız da tanımasanız da, karşılaştığınız her durum ve şartta ilişkiler kendiliğinden oluşuyor. Tabii bu ilişkilerin derecesi var. Sıcak ilişkiler, soğuk ilişkiler, ılık ilişkiler, sert ilişkiler, ilişki olmayan ilişkiler. Şimdi yolda yürüyorsunuz ve tam bir adım atacakken bir de bakıyorsunuz ki, uzun bir insan kuyruğu oluşmuş ve yolunuzu kesmiş. Ne yapacaksınız? İnsanlardan oluşan bu upuzun zincire bakıyorsunuz ve ardından dolaşmanın mümkün olmadığını düşünüyorsunuz. Peki bu zinciri yarıp nasıl geçeceksiniz? Çok basit, önünüzde duran insanlardan oluşmuş zincirin parçalarıyla ilişkiye girerek pek tabii. İleriye doğru bir hamle yapıp ‘‘İzin verir misiniz’’ ya da ‘‘Müsaade eder misiniz?’’ deyip hamlenizi tamamlayacaksınız.Şimdi, ‘‘İzin verir misiniz?’’ derken yüzünüzdeki mimikten sesinizin tonuna kadar herşey size izin verilip verilmeyeceğini belirleyecek. Emreder gibi, ‘‘Ne duruyorsun orada, babanın yeri mi?’’ der gibi, ‘‘İşimiz, gücümüz, acelemiz var, çekil kardeşim’’ ya da ‘‘Kör müsün, geçeceğiz işte. Ne bakıp duruyorsun, yol verde de gidelim’’ Evet, ilişkiye daha bir çok çeşitlemeler yapmak mümkün. Üstelik bütün bunları sadece iki kelimeyle ifade edebiliyorsunuz. Şaşırtıcı fakat tamamen gerçek. Yalnızca iki kelime söylüyorsunuz. ‘‘İzin verir misiniz?’’ Ve karşınızdaki kişi sanki anasına küfredilmiş gibi tepki gösteriyor. Olacak şey değil, fakat oluyor. Adamın zaten canı burnunda. Beklemekten iflahı kesilmiş. Bacakları artık bedenini taşıyamaz hale gelmiş. Yapması gereken tonla işi beklemek uğruna ertelemiş. Üstelik daha ne kadar bekleyeceğini bilmiyor ve bütün bunlar yetmezmiş gibi bu da gelmiş izin istiyor. Adam gibi istese canı yanmayacak. Sanki kabahat işliyormuşun gibi suratına ters ters bakıyor. Adamın içinden gözlerini oymak geliyor. Tabii yol mol vermiyorsun. İşte o anda kızılca kıyamet kopuyor. Meydana salınmış dövüş horozları misali kabarıp saldırıya geçiyorsun. İçinde yıllardır biriktirdiğin bütün öfkeyi kusuyorsun. Ve neden böyle yaptığını bilmiyorsun. Fırsat bu fırsat deyip sağdan soldan katılanlarla birlikte ilişki daha da kızışıyor. Kimin kime ne söylediği ve tartışmanın nedeni tamamen yitiriliyor. Bu sırada halkaları kopmuş zincir ilerlemeye başlıyor. Bu sırada kendine geliyorsun. Yaptığın kavgaya bir anlam veremiyorsun. Fakat, içinde bir hoşluk, tuhaf bir boşluk duygusuyla sanki üzerinden yılların yükü kalkmış gibi hissediyorsun. Tabii bunun üzerine kavgaya devam edecek mecalin kalmıyor. Dönüp son olarak aklına gelenleri sıralıyor ve işi tanrıya havale ettiğini bildiriyorsun. Ve bekleme zincirindeki yerini alıyorsun.Bu sırada geçmek için izin isteyen kişi büyük bir şaşkınlık içinde ‘‘Acaba ben ne dedim, ne yaptım da böyle oldu’’ diye düşünmeye başlıyor ve düşüncelerin tümü burada kitleniyor. İmkanı yok çözemeyecek. İlişkinin nerede başlayıp nerede koptuğunu bilemeyecek. Bildiği anda zaten işin sırrına erecek ve bir daha böylesi nahoş durumlarla karşılaşmayacak. Daha doğrusu, böyle durumları bilmeden yaratmayacak. Gerçekten yaratmayacak mı? Aslında onun sebep olduğu bir durum yok. Bütün neden, ‘‘ilişki’’ dediğimiz ve ne olduğunu bilemediğimiz unsurun kendisinden kaynaklanıyor.Mesela kadın ve erkek karşılaştıkları anda bir çekime kapılıp giderler. Giderler, çünkü düşünmezler. O anda çekimin cazibesi düşünceyi aşmış ve onları sarıp sarmalamıştır. Fakat tam o sırada ilişki başlığı altında toplanan düşünceler birbiri peşi sıra arzı endam etmeye başlar. Başlamakla kalmaz, düşüncelerin altında yatan birikimler teker teker ortaya çıkar. Veee ‘‘ilişki’’ başlar. Daha doğrusu başlayamaz. Ne olduğu anlaşılamaz. Yaşanılan hoşluğun peşi sıra ortaya çıkan kocaman boşluk kişileri öyle bir yutar ki, bırakın ilişkiyi kişinin kendiside yok olup gider. Sonra... Sonra kendinizi başka bir ilişkinin kollarında bulursunuz. Zaten kendinizle başbaşa olduğunuz anların dışında daima ilişkilerin arasında dolaşıyorsunuz. Bakkal, kasap, banka, manav, arkadaş, akraba, tanıdık, tanımadık sokakta, evde herkesle ve her yerde uzak-yakın, sıcak-soğuk ilişkilerin birinden diğerine geçiyorsunuz. Biliyorsunuz ya da bilmiyorsunuz fakat, ilişkilerden mürekkep bir hayat yaşıyorsunuz, diyorum, Yasemin'ce...