Yirmi yılı yaşamamak

* * *

Beşevler'de top oynadığı geniş çayırı görecekti.

Üzerinde dev bir tesis.

Oradan Tandoğan'a doğru gitse, ikinci şok.

O ünlü miting meydanı yok.

Koca meydan yok olmuş.

Büfede filtresiz Hisar'ı da bulamayacak.

Bulsa, bu kez yasaklar nedeniyle sigara içebilecek yer arayacak.

Bulamadığı sigaralar yerine, bakacak ki 20 yıl önce kaçak olan her şey vitrinde.

Sıhhiye'de Amerikan pasajındaki, kaçak kotlar da artık yasal ya da yerli malı.

* * *

Hiç görmediği köprülü kavşakların karmaşasında, yaya yolu arayacak.

Hayal bile edemeyeceği metroda, bir daha duraklayacak.

Kumpir ile, "marka hamburger" ile tanışacak damağı.

Cola'lara da şaşıracak, ambalajlanmış sokak bozasına da.

Kredi kartını ise, uzun süre anlayamayacak.

Su kesintisilerinde de, kafası karışacak.

Eskişehir Yolu'nda, tarifleri tarifsiz kalacak; yüz binlerin yaşadığı, Çayyolu'nu, Bilkent'i Konutkent'i görünce.

Ve Oran'da...

Batıkent'te, Eryaman'da, Sincan'da...

Büyük alışveriş merkezlerinde, boşuna arayacak 45'lik plakları.

* * *

Söğütözü'nün, ne söğüdü kalmış, ne özü.

A Bar'da canlı rock eşliğinde bir içki içemeyecek.

Gözleri boşuna arayacak treleybüsleri.

Koca Kızılay Meydanı'nı.

Tunalı göbeğini.

Ya Gençlik Parkı?

"Şehrin amblemi bile değişmiş" diyecek, içinden.

Karum'a da şaşıracak, Atakule'ye de..

Terminal'e yolu düşse, yok.

O şaşkınlıkla belki, kapkaç ile tanışacak.

* * *

Wallis Ankaralı olsaydı?

Bir 20 yıl daha alırdı belki, bu "yeni şehre" uyum sağlaması.