Kedidir kedi

Ama Başkan Melih Gökçek her seferinde iki küçük fırça darbesiyle amblemi değiştirerek, dolaşıma sürdü.
Şimdi de kedili logonun bıyık teli sayısı üçten ikiye indirilerek, sürdürülüyor “siper savaşı”...
* * *
İş şimdi de bıyıkaltından “hukuku dolanma” manevralarıyla sürecekse, yolumuz uzun.
Daha önce yazmıştım. “Bıyık takma”, eski Yeşilçam filmlerinin gözde cinlikleri arasındadır.
Fatma Girik’e bir bıyık takar, kırk yıllık sevgilisi İzzet Günay onu tanıyamaz...
Burada da manevra benzer. Logonun bıyığı ile oynarız, belki yüksek yargı eski kedi logosunu tanıyamaz.
Benim de merakım bu zaten:
Bakalım, bıyığa rağmen yargı rötuşlanan logoyu tanıyacak mı...
Tanırsa, “Bu da olmaz” mı diyecek?
Yoksa, “Kediye iki tel bıyık yakıştı, bu olur” kararını mı verecek?
* * *
Gerçi bu da geri çevrilse ne gam!
Kediye 9 canlı derler, logosu 19 canlı...
Bu kez de kediye şapka ve/ya da çizme giydirir, “Bu Gülen Ankara Kedisi değil, Çizmeli Kedi bi kere” deriz.
Hem “Çizmeli Ankara Kedisi” logo olarak, daha bir uyar bize.
Yağmurda geçitleri alt-üst eden su baskınlarına nazire olur...
* * *
Sonra, eskisinin hemen hemen aynısı kubbeli-Atakuleli amblem gibi, bıyıkla “revize” edilen Ankara Kedisi logosuna da yeni dava açılır.
Sürer bir kaç yıl...
O arada kedi de, amblem de dolaşır yine kenti.
Bakarız bir tartışma çıkmış, “Kedidir kedi” der, geçeriz yine.
* * *
Madem, kediden gidiyoruz.
Yazıyı da öyle bağlayayım.
Lewiss Caroll’un “Alis Harikalar Diyarı”nda romanında Alice ile Cheshire Kedisi arasında şu diyalog geçer:
“Alice: Delilerin arasına gitmek istemiyorum.
Cheshire Kedisi: Hepimiz burada deliyiz. Ben deliyim. Sen delisin.
Alice: Benim deli olduğumu nereden biliyorsun?
Cheshire Kedisi: Öylesin, öyle olmasan buraya gelmezdin.
Alice: Buradan gitmek için, hangi yöne yürümem gerektiğini söyler misiniz?
Cheshire Kedisi: Bu, nereye varmak istediğinize bağlı...
Alice: Neresi olduğunun önemi yok!
Cheshire Kedisi: O zaman hangi yol olduğunun da bir önemi yok.”