"İmparatoru"nu seven gladyatör

Çevredeki kalabalık bağırıyor:

"Kır oğlum boynunu, öldür.

Hadi, daha kulağı bile kopmadı.

Gırtlağı delinmedi, salla boynunu.

Gebert hadi gebert."

* * *

Şereflikoçhisar-Aksaray arasında boş bir arazi.

Paralı bahisle, köpek dövüşü.

Kan-ölüm kumarı.

Bir kalabalık toplanmış.

Üç yüze yakın "insan".

Coşku, heyecan içinde.

Arada kahkahalar atılıyor:

"Bak şuna bak, gitti tek kulağı."

* * *

Bir ara köpekler bırakıyor birbirini.

Kendiliğinden.

Birbirlerine zarar vermek istemiyorlar artık.

Onlar için şiddetin bir sınırı var.

Çünkü "insan" değiller.

Kan içinde, boynu bükük duranın "koç"u kışkırtmaya geliyor köpeğini.

Ve o kanlar içindeki köpek, umutla, sevgiyle kuyruğunu sallıyor sahibine.

Onu ölümüne dövüştüren o yaratığa.

Hala kuyruğunu sallıyor:

"İstediğini yaptım bak, hadi sev, sarıl bana, iyileştir beni."

Kışkırtıyorlar, kızıştırıyorlar.

Dövüş yeniden başlıyor.

* * *

Bu vahşet panayırı o arazide her yıl, her ay yineleniyor.

Aynı bölgeden 2002 yılında da bazı görüntüler ulaşmıştı elimize.

2006 yılının ilk altı ayı, o bölgede hiç sekmeden köpek dövüşleri düzenlenmiş.

En azından bizim bulabildiğimiz filmler bunu gösteriyor.

Görüntülerde digital tarih var çünkü.

Yarın bu kanlı panayırın bir başka yönünü yazacağım.

Gelenekleşen şiddeti.

Köpeğini dövüştüren 10 yaşındaki bir çocuğu da...