Ayakkabı ne içindir?

AYAKKABI önemlidir.

Yok, sadece “Dost başa, düşman ayağa bakar” atalar sözü vesilesiyle değil. Geleceğim mevzuda dost-düşman yok.

Giyimin, şıklığın, zenginliğin hatta çekiciliğin öne çıkan göstergelerinden biridir yeri geldiğinde...

“Erkeğin önce ayakkabısına bakarım, ona göre notumu veririm” diyen starlarımız az değildir “cemiyet”te. (Burada da boyu, numarası değil, işlevi önemli tabi)

Ama meramım o da değil.

* * *

Derdim, okuduğum haberle depreşti.

Şırnak’ta düzenlenen halk oyunları yarışmasına Beytüşşebap ve Uludere’den katılan karma ekip, maddi imkansızlık nedeniyle ayakkabı alamamış. Çorapla, hatta yalınayak yarışmış.

Jüri de ayakkabısız ekibin 3 puanını silivermiş anında:

“Ayakkabı halk oyunlarında ana giysidir, olmaz...”

Çocukların da, “Vardı da mı giymedik, yalınak oynadık bu soğukta”  diyecek takati, hali yok elbet.

Ha, soğuk deyince...  Şırnak Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nün organize ettiği yarışmanın yapıldığı salonun kaloriferleri de yanmıyormuş.

Yarışmaya protokol de (zevat) gelmemiş zaten. O yüzden ödülleri, töreni de kendi aralarında şey etmişler.

Bari iki biber gazı sıkıp, gözaltına da alsaydınız.

Falakaya filan yatırsaydınız, soğuktan donmuş ayaklarına ayaklarına... (Yapılmadık şey mi...)

* * *

Ayakkabı deyince...

Bir de gerçeklik derecesi yüksek, şehir, pardon kır efsanesi vardı eskiden.

PKK’lılar Mekap ‘(spor ayakkabı) giyerdi; dört mevsim. Ucuzdu, sağlamdı, dağda taşta kaymazdı.

Öyle büyüdü ki efsanesi, bir ara doğuda satışı yasaklandı.

Bir dükkan toplu satış yapsa, operasyon yediği filan söylenirdi o zamanlar...

Sivil (gizli) polisin de, tebdil-i kıyafetinin ilk şartıydı sanki.

Yani, “derin”di ayakkabı mevzusu da...

* * *

Kalıcı barışın arandığı bugünlerde özen, dikkat, empati, diğerkamlık, yargılardan arınmak şart. Tepeden tırnağa, baştan ayağa...

Ayakkabı, Nancy Sinatra'nın bir zamanların ünlü şarkısı "These boots are made for walking"den mülhem, yürümek için, değil mi?