Ağlar dağlar

ODTÜ İnşaat Mühendisliği öğrencisi.

İsminin anlamı, "yanardağ".

* * *

Utku Kocabıyık ise 25 yaşında.

Sekiz yıldır dağcı.

İki arkadaş da ODTÜ Dağcılık ve Kış Sporları Kolu üyesi.

* * *

Bürkan web profiline şu cümleyi almış:

"Dünya bir gündür, o da bugündür."

O gün, yani 1 Ocak, yakın arkadaşı Utku’nun da en önemli günü.

Çünkü Utku 1 Ocak 1982 doğumlu.

Belki Utku’nun doğumgününü hatırlatarak içlerinden birisi şöyle diyor:

"Hadi zirve yapalım."

* * *

Ve önceki gün Niğde Aladağlar’da gözlerini zirveye dikiyorlar.

Aladağların en yüksek noktası olan, 3 bin 756 metredeki Demirkazık Zirvesi’ne...

Dağcıların Türkiye’deki Kabe’sine.

Önde belki Utku yürüyor.

Karları eziyor, o daha tecrübeli.

Adımlarının izinden, arkadaşları 50-60 litrelik sırt çantlarıyla gidiyor.

* * *

Tipi bastırıyor birden.

Altı arkadaştan üçü düşüp yaralanıyor.

Bürkan ve Utku asılı kalıyor kayalıklarda.

Gece geliyor.

Üç bin 400 metrede, eksi 25 derece.

Ayışığında arıyorlar iki dağcıyı.

Ama Demirkazık vermiyor iki genci.

Şubat’ta Hacettepe Dağcılık ve Doğa Sporları Kulübü üyesi dört genci vermediği gibi.

Aladağlar bugüne kadar 14 can aldı.

Demirkazık Zirvesi’nin ilk aldığı genç ise, 1956 yılında Engin Kongar.

Bilim adamı, yazar, hocam Emre Kongar’ın ağabeyi.

İTÜ son sınıftayken, 21 yaşında.

* * *

Dağların zirveleri...

Nasıl da çağırır uzaktan.

Ama vakit de yok, artık heves de.

Bir hüznü, acıyı yerinde öğrenmeye...

Ağladağlar, bugün ağla...