Bir nefes öyküsü

Babam Van’dan emekli (Bağ-Kur) şimdi Bandırma’da yaşıyor. 2009 Ağustos ayında tedavisi Ankara’da yapılırken verilen raporla Ankara Sosyal Güvenlik Kurumu’na giderek cihaz talebinde bulundum. Van’dan emekli olduğu için cihazı oradan alabileceğimiz, eğer orada yoksa satın alıp parasını kurumdan alabileceğimiz söylendi. Cihaz markasına göre 1000-2000 TL arasında satılıyor. Van’dan cihazı aldık. Cihaz bize ambalajsız, kullanma kılavuzsuz, “çalışır vaziyettedir” raporlu olarak, üzerinde İngilizce “ara sıra filtreleri temizleyin” v.b. gibi kullanıma yönelik bir iki cümle yazılı olarak verildi. Cihazı babamla birlikte Bandırma’ya gönderdik. Cihazın önünde bir kap var oraya su konuyor, bağlı hortum hastanın burnuna takılıyor, fişi prize takıp, düğmeye basınca su fokurduyor yani oksijen üretiliyor ve hastanın ciğerlerine gerekli oksijen gidiyor, sanıyorsunuz!
Yedi ay sonra tesadüfen içinde filtreler olduğunu ve bunların bir kısmının yıkanarak temizlendiğini, bir kısmının da satın alınarak değiştirilmesi gerektiğini öğreniyorum. Hemen bu malzemeleri temin edip Bandırma’ya gidiyorum. Cihazı bir satıcıdan öğrendiğim şekilde açıyorum ve donup kalıyorum! Cihazın en önemli filtresinin yerinde, eski bir filtrenin plastik koruyucusuna tıkılmış ‘scotch brite bulaşık süngeri’ (marketlerde satılan sarı yeşil)” olduğunu görüyorum. İçinden çıkan filtreleri bu malzemeleri satan şirkete gösterdiğimde inanamıyorlar. Dört ay sonra cihaz bozuldu.
SGK’ya götürdüm. Kurumun Ankara Etlik’te atölyesi var ama “Bu cihaz Van’dan alınmış, tamir için de Van’a göndereceksiniz” denildi. Cihaz 65x45x35 cm ölçülerinde, ağır, taşınır bir şey değil. Devlet kurumuna bunun saçma olduğunu kabul ettirmenin olanaksız olduğunu biliyorum. Cihazı Ankara’da kendim tamir ettireyim diyerek arızasının ne olduğunu söylemelerini rica ettim. Bana acıyan memur cihazı açtı ve bu sefer hep beraber donduk kaldık! Cihazın içinde oksijenin üretilmesi için içlerinde kimyasallar olan üç tankın olması gerekiyor. Bizimkinde ortadaki tank yok, ayrıca regülatör de yok. Cihaz çok eski ve içindeki hemen hemen her şeyin değişmesi gerekiyor. Belki de bu haliyle oksijen üretmiyor sadece suyu fokurdatıyordu ve biz de babamın gereksinimi kadar oksijeni aldığını sanıyorduk.
Cihazı geri verelim ama kurum bunu ihtiyacı olan birine verecek yine. Onlar da aynı sıkıntıyı yaşayacaklar.
SGK’nın elinde Çin malı olan bu cihazdan onlarca var, gördüm.
Oksijensiz kalarak nefes alamayan binlerce insanı düşündüm.
Bu cihazları kullanan tüm hastaları ve yakınlarını uyarmak istedim.
m Serpil SAVAŞ

Dergimiz yayınlandı

“ANKARA Barosu Dergisi”, 9620 üye sayısı ile Türkiye’nin en büyük ikinci barosu olan Ankara Barosu’nun bilimsel ve hakemli bir yayınıdır. Senede dört kez (Quarterly) yayımlanan derginin tiraji 18.000 dolayında. 1942 yılından bugüne dek geçen 68 senelik yayım hayatında, gönül rahatlığı ile iddia edebiliriz ki, Ankara Barosu Dergisi, ülkemizde yayımlanan hakemli hukuk dergileri arasinda en köklü olduğu kadar tiraj ve içerik bakımından da en kapsamlı dergi olarak nitelendiriliyor.
Güncele dair konularında sıkça islendigi dergimizde ideolojik tarafsızlık icerisinde, hiç bir görüşün arka bahçesi olmadan, bilimsel ve uygulamacı bakış acısından pek çok konuya dair objektif hukuki incelemeler bulunmaktadır.
2010/1 sayısında ilginç konular bulacaksınız.
m Av. S. Sinan KOCAOGLU- Ankara Barosu Dergisi Yazı İşleri Müdürü

Mesleğimizi yapmak istiyoruz

GAZİ Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi(Sanat ve Tasarım Fakültesi) ve Konya Selçuk Üniversitesi (Sanat ve Tasarım Fakültesi) El Sanatları Teknolojisi Bölümüne kaynaklık eden El Sanatları Teknolojisi-1 mezun öğretmenleri olarak, Öğretilebilir Zihinsel Engelliler (Eğitim Uygulama Okulu-İlköğretim), Otistik Çocuklar (Eğitim Merkezi-İlköğretim), Halk Eğitim Merkezi, Kız Meslek Lisesi gibi farklı okullara atanabildiğimiz halde bizlere büyük bir haksızlık yapılıp her yıl kadrolu veya sözleşmeli sayımız 20’yi geçmemektedir. Bu yıl da Ağustos atamasında 30.000 atamadan sadece 9 kişi verilmiştir. Artık mesleki eğitime verilen önemi somut olarak görmek istiyoruz.
m Berna FİLİZ