Vedat Yücebaş

Kimsenin umudu mu yoktu yoksa nutku mu tutuldu tüm kentin bilemiyorum.Bursa’yı derin bir sessizlik kaplamış durumda.

Bursaspor Süper Lig’e çıkamadı ama kulakları sağır eden bir sessizlik hakim tüm kente.
Oysa önce takımda kavga kıyamet koptu.
Birileri, başka birini ihanetle suçladı.
O suçlanan da “otobüsten inerken ağlıyordum” diyerek kendini savundu.
Hoca, “Kısmet değilmiş” dedi, yönetimden ise henüz bir ses seda çıkmadı.
Sosyal medyada ağıtlar yakıldı, herkes kendine göre yorum yaptı ama...
Durum oldukça ilginç.

İnanmak, başarmanın yarısıdır derler.Doğrusu ben de bu söze çok inanırım.

 

İnanmazsan, başarıya konsantre olamazsın.
Ve herkes inanmışken Bursasporlu futbolcuların bu inançsızlığı düşündürücü.
Sezon başlamadan önce herkes Bursaspor’un ligi çok rahat şampiyon olacağını düşünüyordu.
Art arda yapılan 8-10 transfer, daha da umutlandırmıştı herkesi.
İsimler kalite ve üst düzeydi.
Ama beklenen olmadı.

Bu kadro kalitesini sahaya yansıtamadı bir türlü.

Yağmur duası” ile ilgili çok sevdiğim bir hikaye var.Uzun ama kısaca anlatayım...Hikaye şöyle...

Kurak geçen yaz döneminde köylüler yağmur duasına gitmiş.
Yüzlerce köylü gitmiş; ama sadece bir kişi ‘yağmur yağar’ diye yanında şemsiye götürmüş.
Ve duanın ardından yağmur yağmış.
Şemsiyesini götürenin hatırına...
Sözün özü, Bursaspor daha Hatay maçına çıkmadan play-off’u düşünmeye başladı.
Keşke inancını son dakikaya kadar taşıyabilseydi.

*

Hatayspor-Bursaspor maçının 66. dakikası.

“Menemen acı geldi”, “Menemen Bursapor’un boğazında kaldı” gibi başlıklar da atılabilirdi aslında bu yazıya.

Çünkü maç sonucu acı verici gerçekten.
Bitime 2 hafta kala evinde iddiası olmayan bir takıma karşı oynadığın maçı kazanamıyorsan, sonuç elbet acı verici olur.
Bu maçla ilgili oyuncuları da tek tek irdelemek lazım.
Tabelaya baktığımızda maçın kahramanı Seleznov görünebilir, çünkü 2 gol attı.
2 gol attı ama penaltıdan...
Oysa kaçırdıkları.
1 metreden müsait pozisyonda topu fileler yerine havaya fırlatıyorsan...

Her şeyi ve herkesi bir kenara bırakmak lazım.

Takım havaya girmiş.
Oyuncuların performansı artmış.
Teknik heyet takım üzerinde hakimiyet kurmuş.
Taraftar ve camia da hazır takımın arkasında saf tutmaya başlamışken, başka konulara yönelip dikkat dağıtmanın bir anlamı yok.
Bursa, küçük bir yer ve herkes kimin ne yaptığını, hangi adımları attığını gayet iyi biliyor.
Ama bu süreçte durmak ve susmak gerekli.
Çünkü ortak payda Bursaspor’un menfaati sözkonusu...

Önce maçın bir analizini yapalım. Altınordu maçı Bursaspor için kolay geçmedi.Sonuçta İzmir ekibinin bir futbol anlayışı var.

İki takımda kontrollü oynadı.
Pres, baskı yapmaya çalıştılar birbirlerine ama oyunu çirkinleştirmediler.
Altınordu tam saha pres uygulamaya çalıştı.
Bursaspor daha sahasından çıkmaya çalışırken baskı uyguladı.
İlk yarıda 3 pozisyon üretti İzmir ekibi.
Bursaspor da çok iyi değildi ilk 45 dakikada.
Rakibinin pres çabasını oyunu geniş alana yayarak aşmaya gayret gösterdi.

Bursaspor için 2 maçta ne de çok şey değişti.

Kaybedilen Keçiörengücü maçı sonrası umutsuz bir hava hakimken Bursa’da, art arda alınan 2 galibiyet umutları yeniden yeşertti.
Ne değişti?
-Hoca değişti...
Ne değişti?
-Mantalite değişti...
Ne değişti?
-Hava değişti...

Pandemi tedbirleri kapsamında spor müsabakaları maalesef seyircisiz oynanıyor.

Karton taraftarlar bir havaya sokuyor belki futbolcuları ama Bursasporlu taraftarlar Adanaspor maçı öncesi tribünlere resmen ruhlarını koydu.
Tribünlerdeki dev “Timsah” kareografisinden bahsediyorum.
Tüm detaylar en ince ayrıntısına kadar tasarlanmış.
Taraftarlar onlarca kez tribüne gelip prova yapmış.
Renkler büyük bir hassasiyetle seçilmiş.
Teksas Tribünü’nün her santimetrekaresi kullanılmış bu çalışma için.
Kullanılan malzemeler de çok önemli.