Tekel işçileri arasından yeni ‘Kiler’ler çıkar mı

Kiler Holding’in kurucusu Hikmet Kiler adına 6 milyon liraya yaptırdığı fen lisesi ve yurdunun açılışı için Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ı bekliyoruz...

Kiler holding temsilcilerine, “Hikmet Kiler burada mı?” diye sordum, bana gösterdiler. Hemen yanına gittim. Kendimi tanıttım, konuşmaya başladık. Hikmet Kiler, söze Tekel’in Bitlis Sigara Fabrikası’nda çalıştığından girdi:

- �Buradaki sigara fabrikasında 22 yıl çalıştım.

- �Sonra?

- �Aldığım tazminatla Bitlis’te bir bakkal dükkanı açtım.

- �Hangi yıl oldu bu?

- �1981.

- �İstanbul’a taşınmak, işleri büyütmek nasıl gerçekleşti?

- �2-3 yıl sonra şansımızı İstanbul’da denemeye karar verdik.

- �İstanbul’da işe ne kadar sermaye ile başlayabildiniz?

- �Evi, bakkal dükkanını sattık, 3 milyon lirayla yola çıktık. Ev eşyamız bir kamyonun kasasının yarısını ancak doldurabildi...

Hikmet Kiler, bunları anlatırken, bir noktanın altını çizdi:

- �Biz İstanbul’a taşınırken, büyük oğlum Nahit Kiler (holdingin Yönetim Kurulu Başkanı) 18 yaşındaydı.

Kiler Ailesi, 1980’li yılların birinci yarısında taşındıkları İstanbul’da bakkal yerine marketle işe koyuldu, derken Kiler zinciri doğdu. İşler büyüdü, Kiler Holding kuruldu.

Derken İstanbul Levent’te Mustafa Tatlıcı’yla anlaşıp, arsası üzerine anten yüksekliği 261 metreyi bulan Saphire’i diktiler...

Durup dururken, 2008 Ağustos ayında yazdığım yazının bir özetini yeniden aktarmam, Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in geçen günkü sözlerinden kaynaklandı:

- �4-C kapsamında Tekel işçilerine bir başka imkan sunuyoruz. Bazı işçilere ödenecek tazminat 85 bin lirayı da buluyor. Biliyorsunuz bazı işadamları iş hayatına 10-20 bin liralık sermaye ile başladıklarını anlatırlar.

Şimşek, bu sözlerle eylemdeki Tekel işçilerine şu mesajı verdi:

- �İsteyen tazminatını alsın, kendi işini kursun...

Maliye Bakanı Şimşek, 4-C’ye itiraz eden Tekel işçilerine, “Tazminatınızı alın, işinizi kurun” tavsiyesinde bulunurken acaba Kiler Holding’in 25-30 yıllık öyküsünden mi yola çıktı?

Benim babam 33 yıl Malatya Sigara Fabrikası’nda çalıştı... Emekliye ayrılıp tazminatını aldığında ilk işi Emlak Kredi Bankası’na kooperatif borcunu kapatmak oldu...

Borçları temizleme telaşından, “Bu parayla iş kurabilir miyim” seçeneğini hiçbir şekilde aklına dahi getiremedi...

Eylemdeki Tekel işçileri arasında, “Tazminatımı alıp, kendi işimi kurabilir miyim” diye düşünebilen var mıdır acaba?

Maliye Bakanı Şimşek, Tekel işçileri arasından yeni “Kiler”ler çıkabileceğine gerçekten inanıyor mu?..

Fabrikasını kapatan Esat Sivri’yi ağlatan ‘onur üyeliği’ teklifi

 
SAHİBİ olduğu Deba’yı kapatınca, “Denizli’de neler oluyor” sorusunu gündeme getiren Esat Sivri aradı:
- �Denizli benim sevgilim. Denizli’ye kötülük yapar mıyım...

Esat Sivri’yi böyle konuşturan, Denizli Tekstil ve Konfeksiyon İhracatçıları Birliği (DETKİB) Başkanı Raşit Güntaş’ın sözleriydi:

- �Ne olur Denizli’yi artık intihar ve fabrika kapanmalarıyla anmayın.

Koçtaş’ın açılışı için Denizli’ye gittiğimde Raşit Güntaş’ı da aramış, Denizli’nin nabzını ondan dinlemiştim. (Bu arada Güntaş, birkaç gün önce görevinden ayrıldı.)

Esat Sivri, o fabrikasını kapatmasının üzerinden 2.5 ay geçtiğini anımsatıp, ekledi:

- �Denizli Basma’yı 100 ortakla kurmuştuk. O günlerden itibaren, “Kendimi batırma pahasına sermaye koyup Denizli Basma’yı yaşatacağımı’ söyledim. Çok da başarılı işler yaptık. Denizli Basma, 412.8 milyon dolarlık ihracat, 133.8 milyon dolarlık ithalat yaptı. Yani, net döviz girdisi sağlıyordu.

Sivri, önemli bir noktanın altını çizdi:

- �Faturasız iş yapmadım, kayıtdışı personel çalıştırmadım.

Ardından tekrarladı:

- �Fabrikamı kapatmak zorunda kaldım ama Denizli’ye asla kötülük yapmadım. Fabrikamı alan olursa da hemen satmaya hazırım. İsterlerse yanlarında çalışırım.

Tam konuşmamız biterken Sivri, ev tekstilcilerini çatısı altında toplayan dernekten istifa etmek istediğini anımsadı:

- �Derneğe istifa etmek istediğimi bildirdim. Bana, “Ne demek Esat Bey, siz bizim onur üyemizsizin bundan sonra” yanıtı verdiler.

Dernek yönetiminin bu tavrı, Sivri’yi çok duygulandırmış olmalı ki, kendini tutamayıp, ağlamaya başladı:

- �Kusura bakmayın, duygulandım... Daha fazla konuşamayacağım...

Ben Güntaş’ın, “Denizli’yi artık intihar ve fabrika kapatmalarla anmayın” isteğini dile getirirken asla “Esat Sivri, fabrikayı kapatarak Denizli’ye kötülük yaptı” diye düşünmedim...

Sivri’nin Denizli’ye, Türk tekstiline katkılarını herkes biliyor...

Derneğin, “Artık onur üyemizsiniz” tavrı da bunu açıkça ortaya koyuyor...