Çıkış yok...
Yurtta yetişen, yanlarında kaldığı ablasıyla eniştesinin baskısına muhatap olan, zamanında hapishaneye girip çıkmış babasıyla kuracağı geleceğin hayallerini, çalıştığı tekstil atölyesinden aldığı yevmiyeyle kurarak hayata tutunmaya çabalayan bir genç kız...
‘Nefesim Kesilene Kadar’, bir çıkışsızlık hikâyesi anlatıyor: Sade, etkileyici ve takdir edilesi... Genç yönetmen Emine Emel Balcı, kamerasını gezindirdiği dünyayı, tüm detayları ve çıplaklığıyla perdeye yansıtırken ana karakteri üzerinden masumiyetin yitirilişi ve ‘içimizdeki kötülük’ meselelerine de uğruyor.
‘Nefesim Kesilene Kadar’, atmosfer bakımından Tayfun Pirselimoğlu sinemasını (özellikle de ‘Rıza’ filmini) ve Erdem Tepegöz imzalı ‘Zerre’yi, karakteri üzerinden de Dardenne Kardeşler’in ‘Rosetta’sını hatırlatıyor. Ama bütün bu çağrışımlar arasında kendince özgün yolunu buluyor. Her hafta salonlarımıza uğrayan ve insanın film demeye utandığı onca örneğin arasında Balcı’nın yapıtı övgüyü ve takdiri fazlasıyla hak ediyor. Keza başta ana karakteri canlandıran Esme Madra olmak üzere kadrodaki isimlerin performansı da...
Sinemada ve hayatta bu tür meseleler sizi ilgilendiriyorsa buyurun salona derim...
