Karakul’un devrimci ruhu

Haksızlığa, yoksulluğa, emeğin sömürülmesine isyan vardır Karakul’un eserlerinde. Resimlerdeki paralel dalgaların uyumu bir an için sizi de Karakul’un “Devrimci ruhu”na doğru götürür. Ancak onun devrimci ruhunu klişeleşmiş sloganlarla karşımıza çıkan hareketler olarak algılarsanız, yanılırsınız. Çünkü onun resimlerinde bu topraklarda gerçek devrimci ruhu hayata geçirmiş olan, toplumdaki sevgisi her geçen gün daha da büyüyen, dün aramızdan ayrılışının 81. yılında saygı ve özlemle andığımız büyük önder Mustafa Kemal Atatürk’ü de görürsünüz.
Karakul’un kendi kaleminden hayatını okuduğunuzda, onun “Devrimci ruhu”nun nereden geldiğini anlamanız hiç de zor olmayacaktır. Özetle şöyle anlatıyor Karakul yaşamını:



“Sivas Şarkışla’da doğdum. İlkokulu, pekmezli sarı yapraklı deftere yazıp çizerek, evden getiriğimiz odun ve tezeklerle okulu ısıtarak, kara tahtamızı soba kurumuyla yumurta akını karıştırıp boyayarak, üç sınıflı bir odada okuyarak bitirdim. Sivas Kongre Lisesi’ni Atatürk’ü soluyarak bitirdim. Resim dersinde yaptığım ilk kopya yağlıboya çalışması İbrahim Çallı’nın Atatürk portresi olmuştu. Öğretmenimin çok başarılı bulması ve bu tablomu okul müdürüne hediye etmesi, resmin yaşamıma girmesini sağlayan ilk önemli olaydı. 1971’de girdiğim Gazi Eğitim Enstitüsü Grafik Bölümü’nden 1974’te mezun oldum ve daha sonra Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Grafik Ana Sanat Dalı’nda lisans eğitimimi tamamladım. Türkiye’nin değişik yerlerinde yaptığım resim öğretmenliğinden 2001’de emekli oldum. Çocuk yaşlarımda içinde bulunduğum çevrenin özgün koşulları, insan ve doğa ilişkileri benliğimde önemli izler bıraktı. Resmin olmazlarından, renk, hareket, ritim, ışık-gölge ve derinlik gibi önemli kavramların, buralarda çok zengin olması ve bunlarla bütünleşmiş direngen insanların varlığı, bu dünyayı benim için çok önemli kılıyor. Resmi hiçbir zaman bir süs unsuru olarak görmedim. Picasso’nun tavrını benimseyerek, resmi bir süs aracı olarak değil, mücadele silahı olarak ele aldım. Bu silahı, toplumsal gelişmenin önündeki tüm engellere karşı kullanmak, gerçek sanatçının en önemli görevidir diye düşünüyorum.”
Ressam ve sanat eleştirmeni Celal Binzet’in tanımıyla, “Eserlerinin içeriğine ağırlıklı olarak köy yaşamını oturtan, sevinciyle, coşkusuyla, yoksulluğu ve acısıyla bizim insanımızı resmeden” Süleyman Karakul’dan bahsetmemizin nedeni, onun Sevgi Sanat’ta (Hilal Mahallesi) açılan sergisini hatırlatmak istememiz. Karakul’un sergisini görmediyseniz, 16 Kasım Cumartesi gününe kadar zamanınız olduğunu unutmayın.

KENTTE NE VAR?

Baran Kamiloğlu-Yarın açılacak (Valör Sanat/Yıldız), Serdar Leblebici-5 Aralık’a kadar (Platform A/Taurus AVM), Bedri Baykam-18 Kasım’a kadar (Siyah-Beyaz Galeri/Kavaklıdere), Zeynep Türmen Rovaletti (fotoğraf)-16 Kasım’a kadar (Galeri Akdeniz/Yıldız), Fırat İtmeç-30 Kasım’a kadar Kova Sanat/Güvenlik Caddesi), Ayhan Taşkıran-Reşat Şentürk-Hasan Saygın-15 Kasım’da açılacak (Galeri Soyut/Yıldız), Mümin Cadaş-21 Kasım’a kadar (Fırça Sanat/Hilal Mahallesi), Sera Uzel-16 Kasım’a kadar (Armoni Sanat/Yıldız), Ahmet Cüneyt Er (seramik)-22 Kasım’a kadar (Artsürem/Hilal Mahallesi), Ayla Kayıran-16 Kasım’da açılacak (Ata Sanat/Ulus), Tolga Akalın-29 Kasım’a kadar (Kent Sanat/Yıldız), Güliz Korkmaz(seramik)-15 Kasım’da açılacak (Keskinok Sanat Vakfı/Cinnah Caddesi), Selahattin Gökoğlu-Gürol Erol Genç- 20 Kasım’a kadar (Medya Sanat/Çankaya), Elif Aydoğdu Ağatekin (seramik)-23 Kasım’a kadar (Nurol Sanat/Kavaklıdere), Nurgül Eren-15 Kasım’da açılacak (SAKÜDER/Kavaklıdere), Güzin Arısoy-Irmak Birlik-Namık Birlik-16 Kasım’da açılacak (Emin Antik/Kale), Şenay Yazıcıoğlu-30 Kasım’a kadar (İsmail Altınok Sanat Merkezi/Kolej), Berna Okan (heykel)-15 Kasım’da açılacak (Galeri M/Armada AVM), Serpil Aştı-Bugün açılacak (Ankara Barosu Atilla Sav Sergi Salonu/Kızılay).