DEMİR PARMAKLIKLAR ARDINDA

DİKİŞ DİKEN ANNE

Camgöz, 1971 yılında Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Resim Bölümü’nden diplomasını aldığında; Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü’ne 1977 yılında ressam olarak girdiğinde; 1982-1985 yıllara arasında Almanya’nın eski başkenti Bonn’daki tiyatroda aynı görevle işe başladığında; Türkiye’ye geri döndükten sonra yeniden işe girdiği Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü’nde başdekoratörlüğe yükseldiğinde; pek çok opera ve balenin dekor ve kostümlerini zevkle hazırladığında; kısaca elde ettiği tüm bu başarılarının arkasında annesinin dikiş dikerek geçimlerini sağladığını asla unutmaz.
Bu nedenle dikiş diken kadınlar aslında Camgöz’ün annesinin tuvale yansımasıdır.
Bugün, eğer bir antikacıda bulabilirsek, evimizin bir köşesine dekor olarak yerleştirmek için satın alacağımız elle çalışan dikiş makinesi de, annesinin biricik oğlunu büyütüp, okutmak için gece gündüz demeden başından ayrılmadığı tek sermayesidir.

ANTALYA’DAKİ KAZA

Filmlerde rastlayabileceğiniz acı senaryo, Camgöz’ün yaşamını bir süreliğine terketse de, 2007’de bu kez çok daha ağır döner. Camgöz, 2007’nin soğuk bir Kasım günü Antalya’da bir trafik kazasına karışır.
Kazada iyi eğitim görüş, pırıl pırıl iki gencin ölümü Camgöz’ü iyice bunalıma sürükler. Yargılanır, ceza alır ve Ankara Açık Hava Cezaevi’ne konur.
Zaman geçer. Camgöz bir bakar ki, hayat devam ediyor. O zaman kararını verir. Resme geri dönecektir. İyi hali nedeniyle cezaevi yönetimi mümkün olan her olanağı kendisine sağlar. Yakın dostları, boyaları, fırçaları, tuvalleri taşır cezaevine.

CEZAEVİNDE YENİ HAYAT

Cezaevinin maskotu, “Tekire” adını verdiği dişi kedi, ilk modeli olur demir parmaklıklar arkasındaki Camgöz’ün. “Tekire”ye özenen koğuştaki kader mahkumları birbiri ardına Camgöz’ün karşısına geçer. Cezaevinin penceresinden Etimesgut’taki askeri havaalanına inip, kalkan uçaklar, cezaevi duvarına tüneyen kuşlar da “özgürlük hayalini” sembolize eder Camgöz’ün resimlerinde. Camgöz’ün cezaevinde yaptığı resimleri 10 Mart’a kadar Armoni Sanat Galerisi’nde (Hilal Mah./Yıldız) görebilirsiniz.

DOSTLARIN BULUŞMASI

Mustafa Ayaz’ın kendi ismini taşıyan müzesi 2007’de faaliyete geçtiğinde, açılışa Ankara’da bulunan yakın arkadaşları katılmıştı. Ama bir ismin açılışa gelmeyişi Ayaz’ın dikkatinden kaçmadı. Ayaz’ın o yakın arkadaşı suluboya resmin büyük üstadı Sabri Akça’ydı. Akça o gün yaşanan aksilikler nedeniyle açılışa gidemeyişini sürekli dert etti. Akça, Ayaz’a hep gitmek istedi ama içindeki o “acaba nasıl karşılanırım” gibi tuhaf duygu bir türlü peşini bırakmadı. Ta ki, Akça’nın içindeki bu duyguları Vatan gazetesinin Ankara Temsilcisi Murat Çelik yıkana kadar. Murat’ın “Hadi hocam gel seni Mustafa Ayaz Hoca’nın müzesine götüreyim” deyince, Sabri Akça çok sevindi. Aynı mutluluğu Mustafa Ayaz da yaşadı. Ayaz, Akça’ya müzenin her tarafını gezdirdi. İki ustanın Mustafa Ayaz Müzesi’ndeki bu anlamlı buluşmasını ve müzeyi birlikte gezmesini de Murat Çelik görüntüledi.

KENTTE NE VAR?

Kış Mahmurluğu karma sergi 16 Mart’a kadar-Galeri Valör/Hilal Mah.-Yıldız), Gülay Yüksel resim sergisi (21 Mart’a kadar-Fırça Sanat/Hilal Mah. Yıldız), Semra Özümerzifon ve Kemal Şirin’den “Rumelikavağı’ndan Anadolu’ya Ağ” sergisi (5 Mart’ta açılacak-CerModern), Sergüzeşt karma sergi (15 Mart’a kadar-Güler Sanat/Ümitköy), Türkan Kaya 8 Mart Dünya Kadınlar Günü resim sergisi (6 Mart’ta açılacak-Mustafa Ayaz Müzesi/ Balgat), Agnieszka Srokosz kolaj sergisi (Bugün açılıyor-Galeri Sanatyapım/Beştepe), Çiğdem Bucak Telli sergisi (8 Mart’a kadar-Romanya Büyükelçiliği/Çankaya), Ankara Kadın Ressamlar Derneği karma sergisi (10 Mart’a kadar-Çağdaş Sanatlar Merkezi/K.dere), Nüzhet İslimyeli anısına suluboya karma sergii (6 Mart’a kadar-Medya Sanat/Çankaya), Ars Electronica Animasyon Festivali (8-11 Mart/CerModern).