Müziğin hayatınızdan tamamen çıktığını hayal edin. Müzik radyolarının, televizyonların, albümlerin, konserlerin olmadığını?
İstiklal Caddesi’nde ya da Bodrum barlar sokağında yürürken hâkim olan sesin can sıkıcı bir insan uğultusu olduğunu? Barlara eğlenmeye gider miydiniz örneğin müzik olmasa? Sigaradan vazgeçebilirsiniz ama müzikten vazgeçebilir miydiniz? Bitmek bilmeyen trafik sıkışıklığında arabanızda öylece oturup, kafanızın içindeki sesleri dinlemek zorunda kalmak hoşunuza gider miydi? Hayatınızı yayın saatlerine göre ayarladığınız televizyon dizileri, bu kadar etkiler miydi sizi müzikleri olmasa? Ya da Issız Adam, Issız Adam olur muydu Ayten Alpman olmadan?
CEP TELEFONU BİLE ÇALMAYACAK
Televizyondaki hangi eğlence programı daha cazip olurdu acaba şarkıları türküleri çıkarınca? Müzik olmadan cep telefonunuzun bile çalmayacağını aklınıza geldi mi hiç? İnsanların oturup böyle şeylere kafa yormadıklarını biliyorum. “Müzik niye hayatımdan çıksın, hep vardı, hep olacak” diye düşünüyorlar. Çünkü müzik her yerde, evet haklılar ve insan var olduğu sürece de olacak. Öte yandan iç huzuruyla çirkin seslere kulağımızı tıkayıp doğanın müziğini dinleyemediğimize göre işin endüstri tarafı üzerine de biraz düşünmek gerekiyor. Bugüne kadar yaptığımız korsan tartışmaları o kadar kısırdı ki? Önce köşe başlarında tezgâh açanların bir oyunu sandık, depoları basınca kurtulacağımızı umduk. Sonra internete düşman olduk, fırsat buldukça yasaklıyoruz.
YA ASLINDA HEPİMİZ KORSANSAK
Korsan tezgâhları azaldı belki. Ama sanmayın ki, bunu bizi başardık. Yok oldular, çünkü artık onlara ihtiyaç kalmadı. Herkes kendi evinde korsan artık. Bunu sadece internetten şarkı indirmek olarak düşünmeyin. Hiç mi arkadaşınıza satın aldığınız bir albümü kopyalamadınız? Sizi çok duygulandıran bir şarkıyı e-postanıza ekleyip bir dostunuza yollamadınız mı hiç? Ama mutlaka siz de karşısınızdır korsana, herkes gibi. Herkesin korsan olduğu bir yerde korsanlıktan söz edilebilir mi peki? Müziğin hayatımızdan çıkması mümkün değil, evet. Ama müzik üretmesi gereken insanların haklarını almamaları sebebiyle bunu yapamayacak hale gelmesi, müzik şirketlerinin ayakta kalmakta zorlanması, konserden para kazanabilen müzisyen sayısının iyice azalmasının sonucunda ne oluyor biliyor musunuz? Müzik yok oluyor. Meydan günü kurtarmak için ucuza üretilmiş ve hiçbir müzikal değeri olmayan işlere kalıyor. Bunun adı başka bir şey midir? Müzik insanlarının haklarını almaları önemli. Ama iş meslek örgütüne üye olmakla bitmiyor. Banka hesabıma kaç para yatırmışlar diye kontrol etmek yetmiyor. Üye olduğun meslek örgütü ne yapıyor, ne ediyor bileceksin. Bazen çok şaşırıyorum; kimi sosyal ve politik konularda duyarlı olan birçok sanatçı, iş kendi haklarına geldiğinde o kadar vurdumduymaz ki? Bağlı bulundukları meslek örgütlerinin önümüzdeki 5 yıl içinde sektörü büyütmek için ne gibi hedefleri var, haberleri var mı? Yoksa köşelerinde gitar tıngırdatıp beste yapmanın yeterli olduğuna mı inanıyorlar hak ettiklerini almak için.