Genç kız ikonluğundan orta yaşa geçiş

Lily Allen’ın, 2006’da ‘Allright, Still’ adlı ilk ve üç yıl sonrasında yayımladığı ikinci albümü ‘It’s Not Me, It’s You’nun ihtişamlı günlerinin, ödül ve liste başarılarının üstünden epeyce zaman geçti. Bir dönem fırtınalar estiren Lily’nin 2009’dan üçüncü stüdyo albümü ‘Sheezus’ı yayımladığı 2014 yılına kadar olan dönem ve hatta sonrası bir miktar sıkıntılı oldu. Allen’ın bir yandan genç kız ikonluğu durumunu geride bırakıyor oluşu, diğer yandan İngiliz magazincilere bayram ettiren vurdumduymaz davranışları derken işlerin sarpa sarması pek sürpriz değildi aslında.

Lily; alkol problemi, kokain kullanımı, annelik zafiyetleri, eşini aldatması gibi konularla tabloid manşetlerinde yer alırken hayatının zor bir döneminden geçiyordu. Öte yandan bağlı bulunduğu müzik şirketi beş yıldır albüm yapmıyor oluşundan rahatsızdı. Lily, ‘Sheezus’ı içinden gelmeyerek, şarkılarına, sound’una inanmayarak çıkardı. Hatta o dönem verdiği röportajlarda bunu açıkça söyledi. Senin inanmadığın şeye hayranların nasıl inansın, değil mi? Sonuç bana göre Keane cover’ı olan ‘Somewhere Only We Know’ dışında pek iç açıcı olmadı.

Aklını başına toplamış gibi

Ancak ‘Sheezus’tan sonra belli ki dersler çıkardı kendine. Bir sonraki albümünün kariyeri açısından dönüm noktası olacağını; 2018’de, 33 yaşına gelmişken bu son şansı iyi kullanması gerektiğini idrak etti. Ayrıca fiilen bitmiş bir evliliği kâğıt üstünde de sona erdirerek Sam Cooper’la yollarını ayırdığını açıkladı.

Neyse ki ‘No Shame’, müzikal anlamda Lily Allen’ın kendini bulma albümü olmayı başarmış. Bir önceki albüm ‘Sheezus’la kıyaslandığında son derece samimi, şatafatsız, serin bir elektro-pop albümü yapmayı başaran Allen; çok iddialı hit’ler üretme ve sektör beklentileri açısından mükemmel olma kaygısı gütmeyip işin müzik tarafına yaklaşarak doğrusunu yapmış. Ortaya da zekice, özfarkındalığı yüksek; dans, reggae ve konuk rap bölümlü (Giggs ve Burna Boy) ama nihayetinde bütünlüklü, dengeli bir ‘No Shame’ çıkmış. Lokomotif parçası şimdilik ‘Lost My Mind’ olarak görünen albümde Lily aklını başına toplamış gibi.

Her ne kadar ‘Your Choise’, ‘Apples’ gibi parçalarında açıkça ayrıldığı eşine hitaben ve ilişkisinin geneline dair sözler içerse de tamamıyla bir ayrılık albümü demek mümkün değil bunun için. Onun yerine ‘No Shame’in Allen açısından kişiselliği, ünlü personasını; magazin basını, internet trolleri, kokain kullanımı, gündelik ilişkiler üzerinden masaya yatırmasıyla ilgili diyebiliriz.

Sözün kısası, Lily Allen açısından dört yıl sonra gelen çıtası yüksek ‘No Shame’ dilerim yeni bir başlangıç olur. Genç kız ikonlarının orta yaş geçişinde tökezlemelerine alışığız. Ayağa kalksalar bile müzikal anlamda sağlıklı bir dönüşüm gerçekleştirebilenlerin sayısı bir elin parmakları kadar az ne yazık ki...

Yaza Demet Akalın damgası vuracak güçte bir şarkı

Demet Akalın’ın uzun bir aradan sonra çıkardığı yaz teklisi ‘Canıma da Değsin’; öncelikle kapağında ayırması gereken dahi manasındaki ‘da’nın birleşik yazılmasıyla sosyal medya gündemine geldi. Ben Demet Hanım’ın de, da ya da ki’leri kullanırken hata yapması nedeniyle kahrolduğunu sanmıyorum. Hedef kitlesinin böyle bir gündemi olmadığını ve bu hataların sosyal medya trafiğini artırdığını gayet iyi biliyor çünkü. ‘Canıma da Değsin’; ticari anlamda, hit şarkı açısından nispeten sakin geçen yaza, Demet Akalın damgası vuracak güçte bir şarkı. Sözü ve müziği Ayşen Tan Şimşekyay-Kemal Şimşekyay ikilisine (Kendilerini ‘Kulüp’ten de tanıyoruz) ait şarkıda Şimşekyayların 90’lardan beslenmişliğinin etkisi daha net hissediliyor. Ozan Çolakoğlu ise düzenlemesiyle her zamanki gibi Türk tipi beach dansı sosunu uygun kıvamda hazırlamış. Afiyet olsun.