Tek gece yetmez

Albümü dinledikten sonra köşemde yazdığım “Yaz Kenan Doğulu ile geldi” adlı başlıklı yazımda yanılmadığımı bir kez daha anladım. Doğulu’nun tropikal ortamına ayak bastığımız konser, tam da bu hikayeyi destekleyen bir animasyon film ile başladı.
Yeni albümün çıkış parçası “Issız Ada” ile başlayan konser aynı hızla birbiri ardına şarkılarla devam etti. Pop, elektronik, etnik, house gibi müzik türündeki şarkıların yer aldığı konser caz havasına da sahipti. Bir de Karayipler tadında düzenlemelere... Tropik hava her yerdeydi.
Özellikle “İhtimaller” albümünde caza kanı kaynadığı açıkça gözlenen Kenan Doğulu bu kez şarkıları abi Ozan Doğulu ile birlikte elektronikle de harmanlamış.
Sahnesindeki slow şarkıların sayısını azaltan, seyirciyi tabiri caizse coşturan Doğulu, konser başındaki “dans edin” yönündeki çağrısının karşılığını da aldı.
Kendisiyle 2 saatlik bir müzik terapi seansı vaat eden Doğulu, albümünün yeni şarkılarını kimlerle buluştuğunu tek bakışta anladı.
11 kişilik ekibiyle Kenan Doğulu’nun performansı alışılmışın dışında düşük bir enerjiyle başladı. Kenan Doğulu konserlerine gidenler bilir, kendisi cıvıl cıvıldır, aşırı aktiftir.
Tabii o sahnede yerini alana kadar normalde üç sıra olan protokol oturma bölümü, dört sıraya çıktı, ayakta kalan konukları sahne önündeki boşlukta ayakta yerini aldı. Merdivenleri ise hiç saymıyorum. Ayakta seyirci ile 5 bin kişi alan Harbiye Açıkhava, 6 bin kişiye yakın izleyici ağırladı. Doğulu’nun bu seyirciyi görünce enerjisini toplaması ise 15-20 dakikasını aldı.
32 şarkı çaldı Kenan Doğulu. Kiminde enerjisi bize geçti, kiminde “gününde değil galiba” diye düşündürdü.
Yeni albüm şarkıları henüz taze olduğu için yarı playback yaptı, sağına baka baka prompter’dan şarkı sözlerini takip etti. Birkaç yerde teklediyse de nazardır, çıkmıştır.
Doğulu’nun vokalistleri Duygu Soylu ve Sinem Akkaya’nın sesleri ise i-na-nıl-maz-dı. Özellikle Doğulu kardeşlerin Ajda Pekkan ile söyledikleri “Harika”yı onlar bir harika söyledi. “Bilmem kimin vokalistiydi ünlü oldu” diyoruz ya, bu isimleri not edin. Daha çok duyacaksınız.
Saksafonda Toygun Sözen’e, konuk olarak gelen Cenk Erdoğan’a da perdesiz gitarda hayran olmayan varsa zaten konuşacağımız çok şey yok demektir. Ayrıca Hakan Güngör’ün “Vay Be”de çaldığı kanun, albüm çalımıyla aynıydı.
Muhteşem sanatçılarla sahnede olması gecenin en büyük bir artılarından biriydi.
Ozan Doğulu’nun tuşlu çalgılarına değinmeden edemeyeceğim. Zira kendisinin enstrümanın sesinden arka plandaki diğer enstrümanları çok net duyamadık. Sesi bir tık açıktı. (Tabiri budur sanırım.)
Bazı şarkıların yeni hallerini çok sevdim bazılarını ise eski halleriyle duymak çok güzeldi.
Özellikle 90’lardan birbiri ardına şarkılar okuduğu bölümde orijinaline sadık kalınan parçaların daha çok etkileşim aldığını düşünüyorum.
Konserde sevmediğim tek şey, para verip koltuklu bölümden bilet alan ilk iki sıranın protokole kurban edilmesi ve bazı şarkılarda sesin resmen çiğ gelmesiydi.
Konserin geneline baktığınızda ise 25 yılı aşkın bir bilgi birikimi, teatral sunuş, hâkimiyet ile Kenan Doğulu’nun o sahneyi ne kadar hak ettiğini bir kere daha anlıyorsunuz.
Konserde de anlaşılan son albümden “Vay Be” ve “Yosun” başa baş gidiyor. Sıradaki klip için bu da bir fikir vermiştir sanırım.
Konserin iki buçuk saat sürse de, seyirciye kalsa gece 2’ye kadar Doğulu’yu dinler, dans ederdi. Demek ki tek gece yeterli olmuyor bazı isimlere.