Diplomalı işsizliğe çare

Bölümünü birincilikle bitirdiğini söyleyen endüstri mühendisi genç kız, “Beş yıldır iş bulamıyorum. Mesleğim dışındaki alanlarda çalışmak istedim. Yine de iş bulamadım” diyordu. İşverenler kalifiye olmayan işlerde çalıştırmaktan utandıkları için veya diğer çalışanlarla uyumsuzluk yaratacağı endişesiyle üniversite mezunlarını çalıştırmak istemiyorlardı.
Geçen hafta İstanbul’dan arayan bir arkadaşım İzmir’deki yeğenine iş bulmam için yardım rica etti. Çok iyi derecede iki dil bilen, yıllarca önemli firmaların dış ticaret bölümlerinde çalışmış 35 yaş civarındaki yeğeni bir süredir işsizmiş. Hiç batmaz denilen firmaların konkordato, iflas istedikleri dönemde kendilerini bir anda işsiz bulan pek çok nitelikli elemandan biriydi.

GARSON OLMAK İSTEMİYOR
Buna karşılık özellikle İzmir civarında tarlada, bahçede çalışıp zeytin, meyve toplayacak eleman ya da işini bilen garson bulmak ise pek kolay değil. Seferihisar’da konuştuğum bir kadın işçi yüksekokulu bitiren oğlunun işsiz olmasına rağmen zeytin toplamaya gitmediğini söylüyordu. “Tarlada çalışmak için mi üniversiteyi bitirdim ben?” diyormuş. Bir üniversitenin turizm bölümü mezunu genç kız ise, “Garson olmak için mi üniversite okudum?” diyerek çalıştığı işyerinden ayrılmış.
Temmuz ayı verilerine göre bu yıl İzmir’de işsiz kalanların sayısı 265 bine ulaşmıştı. Turizm sezonunun kapanmasıyla bu rakamın 285 bine çıkması bekleniyordu. Türkiye İstatistik Kurumu ise geçen hafta yayınladığı eylül verilerinde son bir yılda işsiz sayısının 817 bin kişi arttığını açıkladı.

ÖZEL EĞİTİMLE ERİTİLMELİ
Gelecek hafta 2020 yılına gireceğiz. Önümüzdeki yıl için öngörülen ekonomik büyüme hızı yüzde 3. Yeterli olmasa da bugünkü işsizlik tablosunu mutlaka değiştirecektir. Ancak ekonomik büyüme yine inşaat gibi sektörlerde yoğunlaşırsa, taş taşıyıp duvar öremeyecek diplomalı işsizlere çare olmayacağı çok açık.
Ege Bölgesi Sanayi Odası başta olmak üzere meslek kuruluşları ve sanayiciler sık sık asıl ihtiyaçları olan elemanları bulamamaktan yakınıyor. Eğer izlenen eğitim politikaları sonucu gereğinden fazla mühendis, işletme ya da kamu yönetimi mezunu varsa bunun sorumlusu kuyrukta bekleyen gençler değil. İyi iş bulabilmeleri umuduyla varlarını yoklarını koyarak çocuklarını üniversitede okutmaya çalışan aileler de değil.
Şu anda ihtiyaç fazlası diplomalı işsizler ordusunu eritmek en acil sorunlardan biri. Her bölgenin, her sektörün iş gücü ihtiyaçları belirlenip, kod yazma eğitimi gibi diplomalı işsizlerin kolaylıkla öğrenebileceği özel eğitimlerle kazandırılacak mesleki becerilerle bu soruna çare bulunmalı.