Yörüklerin eli lezzetli

Tarsus’a hayat veren Berdan Çayı’nın en güzel şelalesinde erken bir öğle yemeği yerken beklentim biberli ekmek ve peynirli sıkmaydı. Yine de önümüze koyulan koyun etli kuşgözü lahmacuna çok memnun oldum. Ama yanındaki sıcak humus sanki Suriye usulü gibiydi. Halbuki ben daha az tahinli ve daha kıvamlı Lübnan usulünü tercih ederdim.
Antik dönemlerden beri birçok medeniyetin yerleşim alanı olan Tarsus’ta kime sorsanız, yerin beş metre altındaki Roma şehirlerinden bahseder size. 2000 yıl önceki Helenistik yoldan yürürken en çok düşündüğüm, yol kenarında yeme içme dükkanlarının olup olmadığıydı. En azından bir kasap, bir balıkçı olmalıydı. Zaten bu Romalıların yol, köprü, kanalizasyon mühendisliğindeki yeteneklerine hayranım.
İnşaat mühendisi olan rahmetli babam da onların taş işçiliğine inanamazdı. Hürriyet’le yaptığımız “şehirleri keşfet” gezilerinde o kadar çok antik dönem yerleşkesi gördük ki, bende de antik dönem yemeklerini araştırma merakı başladı. O dönem tarımına ve yiyeceklerine ilişkin epeyce veri topladık. Artık biliyoruz ki 2000 yıl önce de zeytin, incir, biberiye, fig, rezene, keçiboynuzu, buğday, menengiç varmış.

YÖRE YEMEKLERİ SERGİSİNDE MİDELER BAYRAM ETTİ

Torosların artık yerleşik durumda olan Yörük Türkmen kültürü de aynı tarımsal ürünleri yetiştirmeye devam ediyor. Annemin dediği gibi, “oldum bittim Yörük kadınlarına bayılırım”. Yörük Türkmenlerinin genlerinden gelen güleryüzlü, misafirperver ve çalışkan olma özelliklerini hep sevmişimdir.
Bu topraklara geldiklerinde ta Romalılardan beri süregelen zeytinciliği önceleri pek benimsemediler. Çünkü tereyağcılardı. Denizi pek sevmezlerdi. Dağ ve yayla aşığıydılar. Sonra çok iyi zeytinci, balıkçı oldular. Mersin’in antik kenti muhteşem Korikos’ta bir grup Yörük kadınının sofrasında yediğimiz bulgurlu kabağın ve zeytinyağlı barbunyanın lezzetine hiçbirimiz doyamadık.
Ertesi gün Mersin Belediye Başkanı Burhanettin Bey’in organize ettiği yöre yemekleri sergisinde ise mideler bayram etti. Birçok gazeteci arkadaşım tantuniyle bildiği Mersin’in Levanten, Yörük ve Arap karışımı yemeklerine bayıldı.
Ünlü batırık onlara pek hitap etmese de para para çorbası, karakuş tatlısı, mercimekli semizotu, patlıcanlı dilme, bulgurlu lepe ve mahluta çorbasını pek sevdiler. Ama yine de günün favorisi tantuni oldu. Aslında onlara kabuğuyla taze taze haşlanmış yerfıstığının muhteşem lezzetini anlatmak isterdim ama zamanımız dar, midelerimiz doluydu artık.
Yeni keşiflerde buluşmak üzere...