Biz Bir Aileyiz

hatta yeni nesil çalışan için bu mevzunun

tamamen gaz ve toz bulutu olduğunu keşfeden “kurumsal” şirket halleri son on yıldır “aile” kavramına hiç olmadığı kadar tutundu.

…

Bu tutunuşun çoğunlukla esas amaç olan çalışanın aidiyetini sağlamak ile eşleştiğini,

bazense düşük imkanlar verirken yükselen aile(!) algısı ile

bu “düşük” imkanları gözden uzak tutma çabası olduğunu söyleyebiliriz tabi.

Artı ya da eksi her hali mevcut…

…

Peki fazlaca rağbet gören ailenin bu kurumsal hali nasıl bir aile ?

Görünürde oldukça eğlenceli, kucaklayıcı, duygusal hatta ve hatta öz aile

hissiyatına yakın bile denilebilir.

Benzer halleri gözlemlemek için şirketlerin lansmanlarına, iş ilanlarına,

gözleri dolduran reklamlarına, aile olmayı vurgulayabilecekleri herhangi bir toplumsal konudaki hareketliliklerine vs

bakmak yeterli.

…

Peki; performans değerlendirme günlerinde, iç rekabeti yükseltme hallerinde,

zam döneminde, işlerin yükseliş değil düşüş durumunda,

büyümenin durduğu anlarda,

sıkıntı noktalarında,

çalışanın uyumlu olmayıp ailenin yaramaz çocuğu olduğu anlarda,

profesyonel değerlendirme gereken zamanlarda,

Maslow etkisi ( ihtiyaçlar hiyerarşisi ) ile çalışan ve şirket gündeminin birbiri ile uyuşmadığı anlarda

aile nasıl bir aile olmayı tercih ediyor?

…

Esas soru bu sanırım?

Geleneksel aile, modern zaman ailesi, bireyi ön planda tutan aile, Avrupai aile veya Anadolu ailesi, vs. …

…

Elbette aile olmak ve aynı kültürü yaşatmak fazlaca elzem. Lakin sıkıntı anlarında nasıl bir aile olunduğunu tanımlamak bir o kadar önemli.

Yoksa geriye romantik komedi duygusallığı kalır.

Biz bir aileyiz… ( Gözler yaşlı )

ŞahapT.