Takımlar sahada

Şimdi de gazeteler ayrıldı, televizyonlar ayrıldı. Bana hangi gazetede çalıştığını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim. Tamam mı? Hayır, tamam değil, dahası var: Hangi gazeteyi okuduğunu söyle, ne taraftan olduğunu söyleyeyim.

Halk Gazetesiymiş.

Yok canım.

Öyle birşey kalmadı. Nerede o geniş yelpazeli gazeteler. Nerede o mozaik?

***

Önce dil siyasallaştı. Üslubuna bakıp insanları teşhis edebilirsiniz.

Fikir hayatı ve üniversite siyasallaştı.

Ya sanat? En başta müzik siyasallaştı. Senfoni’yle Dede Efendi’nin arasına duvar örüldü.

Mutfak ve Sofra Adâbı siyasallaştı. İnce belli çay bardağı bile simge oldu.

Şehircilik, park bahçe düzeni, hatta estetik ve mimari... hepsi siyasallaştı.

Giyim kuşam, keza.

Saç, sakal, bıyık, artık onları saymıyorum. Ayakkabılar, zaten alâmet-i farika’dır.

Selam veriş tarzınızdan bile tanırlar sizi.

***

İnsanların artık Yorum Farkı gibi düzeyli bir tartışmaya bile tahammülü yok.

Adı üstünde yahu...

Yorum Farkı bu.

NTV’de iki değişik gözlük... İki medeni bakış. Hele şükür. Ne güzel bir buluş.

Hayır.

Bir kesim Barlasçı oldu, diğer kesim Kongarcı.

Barlas gitti, yeri uzun süre boş kaldı. Kolay değil oraya birini oturtmak... Hele Emre Hoca’nın karşısına... Maazallah.

Sonra kim akıl ettiyse bravo, Cengiz Çandar geldi. Bence uygun bir çift oldular. Lütfen ikisini de dinleyin, kendinizi aşın ve birşeyler öğrenin. Çünkü tek tip insan bu ülkenin kaderi olamaz... Orada bir toplumsal uzlaşma antrenmanı yapılacak. Lütfen siz de peşine takılın.

.........

Lâkin... Yeri gelmişken Emre Hoca’ya bir mesajım var.

Hocam.

Cengiz’e dikkat et.

Çok mükemmel bir aydındır ama Barlas gibi kibar değildir. Kodu mu oturtur.