Göstere göstere...

Lakin bir nokta var ki, dünya yıkılsa hayır...

Yüz kere, bin kere hayır.

Nedir o?

Oyları yüzde sıfır’a yakın liderciklerin, ülkeyi yönetmeye kalkmaları... Buna gasp denir.

***

Gözümüzün içine baka baka, gasp’a hazırlanıyorlar.

Eğer seçilirse... Halkın oylarıyla seçilecek olan bir cumhurbaşkanını bile yok sayıp, tüm yetkiyi bir masaya devretmek gibi “seçilmemişlerden oluşacak” bir icra konseyi tasarlıyorlar.

Ekonomi yönetiminin yabancılara bırakılması da caba.

***

Buna ne dersiniz?

Evet mi?

Bağımsız Türkiye... Özgür Türkiye... Demokrat Türkiye.

Budur işte.

Sevgili okuyucular.

Bize reva görülen ülke, böyle bir ülke.

Seçimden sonra yazsam neye yarar? Şimdi yazıyorum.

Lütfen kayda geçsin.

***

Millet buna zaten eyvallah demez ama bu millet, gasp ve işgal tasarısına şimdi çanak tutup omuz verenleri de asla unutmaz.

Milli ve yerli geçinen bu teslimiyetçi ve davetkâr kesim, bence HDP’den daha sakıncalıdır.

- HDP bari açık oynuyor.

Berikiler ise iki yüzlü.

İki değil.

Çok yüzlü.

Bir gün Mansurcu, bir gün Ekremci, ertesi gün ise tekrar Kemal’e ermiş bir eyyamcı

Ama konsey sabit.

***

Elimden gelse, bu kaypak zemini derhal iptal edip, yarın sabah parlamenter sistem’e hemen dönerim... Bu oyunu hemen bozarım.

Çünkü uzak ihtimal de olsa, tekrar bir 28 Şubat yaşamak istemem...

Hatırladınız değil mi?

28 Şubat, seçilmemişler’in tahakkümüydü...

Şimdi tasarlanan ise onun bin beteri...

Hem de 15 Temmuz’un ikiz kardeşi.