En büyük koz 

Yani, belediyelerin başarısı veya başarısızlığı, Ankara hükümetlerine aynen yansır. 

* 

Bir örnek: 

1989 yerel seçimlerde, Sosyal demokratlar (SHP) sildi süpürdü... Önemli bütün belediyeleri kazandı... Öyle ki ANAP iktidarı sıkıntıya girdi... Özal gibi bir başarılı lider bile, resmen Çankaya’ya iltica edip Cumhurbaşkanı oldu. 21.8 oy, sonun başlangıcıdır. 

* 

Fakat heyhat!.. 

Sosyal demokratlar, belediyeleri o kadar kötü yönetti ki ellerindeki kaleleri, bir sonraki belediye seçimlerinde teker teker kaybettiler... (1994) 

Refah Partisi böyle parladı. 

Merhum Erbakan Hoca’ya iktidar yolu açıldı. 

Tılsım: Belediyeler. 

* 

Şu noktaya dikkat: 

3 büyük şehrin belediyelerini kazanıp da bir türlü iktidar olamayan yegane muhalefet şimdiki Millet İttifakı’dır. 

Düşünün. 

İstanbul, Ankara, İzmir, Millet İttifakı’nın. 

Adana, Mersin, Antalya, Muğla, Aydın, Eskişehir de Millet İttifakı’nın. 

Ama Millet İttifakı iktidar değil. 

Böyle bir garabet görülmemiştir. 

* 

Şimdi geldik mart seçimlerine. 

Mevcut belediyelerin karnesini martta göreceğiz. Özellikle de İstanbul ve Ankara’yı. 

Bakalım. 

Belediyeler bir partiyi ihya mı edermiş yoksa imha mı? 

* 

Ankara’daki Mansur Bey’e hava hoş... O zaten “5 yıl için varım, sonrasında yokum” demişti. 

Peki İstanbul? 

Ona karışmam. 

İstanbul uzmanı olan Gürsel Tekin’e sorun.