Çok mu zor?

Zor bir soru değil.

Buna rağmen, herkes farklı cevap veriyor.

Versin... Yine de hepsini ortak bir payda’da toplayabiliriz.

Mesela diyelim ki:

- Milli Takım Ruhu.

Güzel... Ama yetmez.

İçeride de centilmen bir siyaset.

Yani:

- Hem vahdet, hem nezaket.

***

Taze bir örnek verelim.

Önce dışarısı.

Soykırım meselesinde hâlâ şaşı bakan Fransız Macron’a Kılıçdaroğlu’nun tepkisi, milli maçta attığımız bir gol gibi geldi bana.

Güzeldi.

Tartışmasızdı.

Ölçülüydü de.

.........

Şimdi hemen içeriye dönelim.

Dün de Anayasa Mahkemesi’nin kuruluş yıldönümü münasebetiyle düzenlenen törende... Ne oldu?

Cumhurbaşkanı salona girince, Kılıçdaroğlu da herkes gibi ayağa kalktı. Halbuki mecliste ayağa kalkmıyordu. Burada kalktı. Doğrusunu yaptı.

Tokalaştılar.

Kim ne kaybetti?

Neticede Türkiye kazandı. Milletin yüreğine su serpildi.

***

Bu iki basit örnekten hareketle... İşi büyütebiliriz.

Mesela “YPG bize mi saldıracak” yerine “Saldırırsa boyunun ölçüsünü alır” diyebiliriz... 

Mesela Doktor Kaftancıoğlu’nu teskin edip, devlete “katil değil seri katil” demekten pekala caydırabiliriz.

***

Bu ve bunun gibi sayısız örnekler.

Yoksa Türkiye İttifakı başka nedir ki. Bütün partileri aynı çatı altında toplayıp tek parti’ye dönmek mi? Hayır. Açık oy gizli sayım mı? Hayır.

Ama işi yokuşa sürmek istersek, bin dereden su getirmek mümkün... Hep getirdik de ne oldu? Bir kerecik de tersini deneyelim.

Üstelik çok kolay.