Tintin konuşabilseydi...

‘Annem beni günde dört kere gezdirdiği halde ben yine de salonun orta yerine pisleyebilmek için bir miktar kaka ve çiş saklıyorum’ derdi herhalde.

Sebebini de söylerdi belki...

‘Anneme gıcık oluyorum.’

Ya da...

‘Kötü kedi Yelloz evden gidene kadar bu işe devam edeceğim.’

Veya...

‘Annemi elinde bezle seviyorum.’

Belki de şöyle derdi: ‘Klozete oturttun da yapmadım mı?’

Haklı. Kendini insan sanıyor çünkü. Neden sokağa yapsın çişini. Gerçi duvarın, şunun bunun dibini tercih eden insan çok. Geçenlerde birisini elektrik çarptı biliyorsunuz. Yüksek gerilim hattı direğinin dibine çişini yaparken...

* * *

Konuşsaydı neden habire havladığını da öğrenirdim.

‘Sana benzemişim anacığım.’

Belki köpeklerin de insanlar gibi çeşit çeşit yaratıldığını anlatırdı. Ben de arabanın camından sessizce etrafı seyreden köpekleri örnek göstermekten vazgeçerdim. Vazgeçmesem o da bana evinde hanım hanımcık taze fasulye ayıklayan kadınları örnek gösterirdi. Belki gazeteyi eline alıp o günkü Mış-Muş’ları gözüme sokardı.

Belki de derdi ki, ‘Küçük, gösterişsiz bir köpek olduğum için havlıyorum. Gürültü çıkarmazsam kimse beni fark etmeyecek. Kangal olsam neden zırt pırt havlayayım mesela... Beni bir halt zannetmeleri için yırtınmaya ihtiyacım mı olur...’

* * *

Ah Tintin ah! Bir konuşsaydın...

Daha önceki sahibinin adını, adresini de verirdin. Hani seni kapıya koyanın... Beraber gidip hesabını sorardık. Yok, seni başıma musallat ettiğini düşündüğümden değil... Köpek alıp sonra vazgeçmek... Üstelik ona yeni bir yuva bulmak yerine sokağa terk etmek... Ama varsan baksan o da herkes gibi insanlığın öldüğünden şikáyet ediyordur orada burada.

Belki de terk edildiğin için inat ve ısrarla salonun ortasına pisliyorsun. Hálá onu protesto ediyorsun belki.

* * *

Konuşmuyorsun ama söylenenleri anlıyorsun biliyorum. Yoksa ‘Yine mi!’ dediğimde neden gidip saklanasın... Peki, ‘Bu son olsun!’ dediğimi neden anlamıyorsun? Ha, beni iplemiyorsun tabii.

En çok gerisine evde devam etmek üzere çişini yarım kesmeyi nasıl becerebildiğini merak ediyorum. İnsanoğlu imkán yok yapamaz. Başladı mı sonuna kadar gider. Ah Tintin ah! Maharetin kurusun e mi! Bez elimin bir uzantısı oldu adeta.


MIŞ-MUŞ

Eğitimde ‘milli’ dönem başlıyormuş.

Şimdiye kadar başka dönem gördük sanki...

Hülya Avşar, yüzünün eskidiğini söyleyenlere ‘Eskiyip eskimediğine ben karar veririm’ demiş.

Daima eskimediğine karar verecektir; zira tarih aynada kendine doyan kadını yazmadı daha.

Gül, ‘AB için kritik eşik aşıldı’ demiş.

Böyle kapı yüksekliği kadar eşik de görülmemiştir.